ارائه يك برنامه عملياتي جهت كاهش آسيب پذيري شاغلين فضاي روباز نسبت به استرس گرمايي و تغييرات اقليم

زمينه و هدف: شاغلين فضاي روباز به علت شرايط شغلي و محيطي جز گروه هاي آسيب پذير نسبت به استرس گرمايي و تغييرات اقليم مي باشند. آسيب پذيري از سه مولفه حساسيت، مواجهه و قابليت انطباق تشكيل شده است. لذا بايد بتوان با تدوين برنامه و استراتژي هايي حفاظتي و كنترلي ميزان آسيب پذيري اين افراد را كاهش داد. از آنجايي‌كه هيچ دستورالعمل و قوانين ملي براي حفاظت شاغلين فضاهاي روباز در برابر استرس گرمايي و تغييرات اقليم در كشور وجود ندارد و تنها سياست مربوط در اين زمينه، حدود مجاز مواجهه شغلي است. لذا اين مطالعه با هدف ارائه برنامه عملياتي جهت كاهش آسيب پذيري و انطباق شاغلين فضاي روباز (با توجه به آثار منفي و بي شمار آن بر سلامت جامعه و بويژه گروه‌هاي شغلي) با استرس گرمايي و تغييرات اقليم صورت گرفته است. نتايج اين مطالعه مي‌تواند در تصميم‌گيري مديريت كلان كشور و همچنين برنامه ريزي كنترل شغلي بسيار موثر واقع شود. همچنين برنامه ارائه شده در اين مطالعه مي‌تواند كمك شاياني به سازمان هاي متولي امر سلامت و ايمني كارگران همچون وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي و وزارت تعاون، كار و رفاه اجتماعي (كه وظيفه حفظ، صيانت و ارتقاي سلامت نيروي انساني را عهده دار هستند)، نمايد. روش بررسي: با توجه به هدف مطالعه كه تدوين و تهيه يك برنامه عملياتي جهت كاهش اسيب پذيري شاغلين فضاي روباز در مورد استرس گرمايي و تغييرات اقليم بود چندين پانل تخصصي و جلسات بارش افكار با همكاري پژوهشكده محيط زيست دانشگاه علوم پزشكي تهران با شركت اساتيد رشته مهندسي بهداشت حرفه‌اي كشور، مديران اجرايي سازمان حفاظت محيط زيست، كارشناسان معاونت بهداشتي و مركز سلامت محيط و كار در طول سال‌هاي 95-93 و با در نظر گرفتن مولفه‌هاي اصلي آسيب پذيري، حيطه‌ها و استراتژي‌هاي يك برنامه كاربردي جهت كاهش اثرات در مواجهه با استرس گرمايي و تغييرات اقليم در شاغلين فضاي روباز تشكيل شد. همچنين از تكنيك دلفي (با توجه به عدم دسترسي به برخي از اساتيد و افراد اجرايي)، بررسي متون و مقالات هم در اين مطالعه استفاده شده است. نتايج : در اين مطالعه جهت تهيه و تدوين يك برنامه عملياتي،6 مولفه اصلي شامل برنامه‌هاي عمومي و سياست‌ها (16 استراتژي)، برنامه‌هاي پيشگيري (6 استراتژي)، برنامه‌هاي كنترلي و حفاظتي (11 استراتژي)، برنامه‌هاي آموزشي (11 استراتژي)، برنامه‌هاي مديريتي (14 استراتژي) و پژوهش و مطالعات آتي(11 استراتژي)، در قالب 69 استراتژي با سه هدف كاهش ميزان حساسيت، كاهش ميزان مواجهه و افزايش قابليت انطباق پيشنهاد گرديد. نتيجه گيري: برنامه تهيه شده به همراه استراتژي هاي پيشنهاد شده در اين مطالعه مي‌تواند در تهيه قوانين و دستورالعمل هاي شغلي كار در محيط هاي گرم مورد استفاده قرار گيرد و نتايج اين مطالعه مي تواند كمك شاياني به سازمان هاي متولي امر سلامت و ايمني كارگران همچون وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي و وزارت تعاون، كار و رفاه اجتماعي براي برنامه ريزي ها، راهبردهاي پيشگيرانه و اقدامات كنترلي نمايد تا بتوان گامي در جهت حفظ و ارتقاي سلامت شاغلين برداشت.