توسعه يك الگوريتم خوشه بندي مبتني بر تراكم مكاني و زماني براي استخراج مكان هاي توقف از خط سير كاربر

شناسايي مكان هاي توقف در خطوط سير يك گام اوليه و ضروري در مطالعه اشياء در حال حركت است و تأثير عمده اي در برنامه ها و خدمات مكاني دارد. براي استخراج نقاط توقف در اين پژوهش از خوشه بندي خط سير استفاده مي شود. الگوريتم خوشه بندي مكاني مبتني بر تراكم برنامه هاي كاربردي با نوفه (DBSCAN)، الگوريتم پايه روش هاي خوشه بندي مبتني بر چگالي است كه با وجود دارا بودن مزايايي، داراي مشكلاتي نظير سخت بودن تعيين پارامتر هاي ورودي، عدم توانايي كشف خوشه هاي با چگالي متفاوت و عدم توجه به مشكل رفت و برگشت است. در روش پيشنهادي اين تحقيق كه مبتني بر چگالي است با استفاده از شاخص هاي مكاني و زماني و استفاده از چندين شعاع همسايگي، به استخراج نقاط توقف پرداخته مي شود. حل مشكل رفت و برگشت، استخراج خوشه ها با چگالي متفاوت و كاهش ميزان وابستگي نتايج به پارامتر هاي ورودي از مزاياي روش پيشنهادي است. به منظور ارزيابي الگوريتم، اين روش بر روي داده هاي خط سير توليد شده در شهر اراك و نيز داده هاي مربوط به پروژه پژوهش ژئولايف پياده سازي شد. نتايج اخذ شده با نتايج حاصل از پنج الگوريتم ديگر شامل DBSCANT، STDBSCAN، DVBSCAN، VDBSCAN و K ميانگين، مورد مقايسه قرار گرفت. در مقايسه روي داده هاي خط سير شهر اراك، مكان هاي توقف استخراج شده توسط الگوريتم پيشنهادي و الگوريتم هاي ذكر شده به ترتيب 100% ، 25% ، 75% ، 50% ، 75% و %50 به درستي استخراج شده اند كه حاكي از برتري روش توسعه داده شده است. همچنين پس از استخراج نقاط توقف و حركت، شاخص هايي از داده هاي Geolife براي شناسايي روز كاري و غير كاري (تعطيل) تعيين گرديد كه با اين شاخص ها، روش پيشنهادي تا 06/94% موفق عمل كرد. نتايج بيانگر كاهش ميزان وابستگي نتايج به پارامتر هاي ورودي، استخراج نقاط توقف به طور صحيح، كاهش ميزان انحراف معيار درون خوشه ها و افزايش فاصله مراكز خوشه ها مي باشد.