اثربخشي آموزش خودتنظيمي هيجاني بر سطح همدلي و اشتياق به مدرسه در دانش آموزان مقطع ابتدايي با مشكلات هيجاني-رفتاري

The Effectiveness of emotional self-regulation training on empathy level and school engagement in elementary school students with behavioral- emotional problems

زمينه و هدف: مشكلات هيجاني-رفتاري به شرايطي اشاره دارند كه پاسخ هاي هيجاني و رفتاري فرد در مدرسه با هنجارهاي سني، قومي و فرهنگي متناسب نبوده و زمينه ناسازگاري هاي اجتماعي، خودمراقبتي ضعيف و شكست در تحصيل و همچنين اختلال هاي رواني دوران بزررگسالي را فراهم مي سازند. پژوهش حاضر با هدف تعيين اثربخشي آموزش خودتنظيمي هيجاني بر سطح همدلي و اشتياق به مدرسه در دانش آموزان مقطع ابتدايي با مشكلات هيجاني-رفتاري انجام شد. روش: اين پژوهش از نوع مطالعات شبه تجربي با طرح پيش آزمون-پس آزمون و گروه كنترل بود. جامعه آماري پژوهش شامل تمامي دانش آموزان دختر مقطع ابتدايي شهر ما كو به تعداد 6102 نفر بود. نمونه آماري شامل 30 نفر از دانش آموزان بود كه به روش نمونه گيري هدفمند انتخاب و به صورت تصادفي در دو گروه آزمايشي و كنترل جايدهي شدند. شركت كنندگان در دو مرحله پيش آزمون و پس آزمون پرسشنامه هاي همدلي پايه و اشتياق به مدرسه را تكميل كردند. آزمودني هاي گروه آزمايشي طي 8 جلسه 90 دقيقه اي تحت آموزش خودتنظيمي هيجاني قرار گرفتند و گروه كنترل در معرض متغير مستقل قرار نگرفت. تجزيه و تحليل داده ها با استفاده از تحليل كوواريانس چند متغيري در برنامه spss انجام شد. يافته ها: تحليل داده ها نشان داد كه آموزش خودتنظيمي هيجاني منجر به تفاوت معنا دار بين گروه ها در سطح همدلي F=11/09 ،P> 0/001) و اشتياق به مدرسه (001 / F=12/11 ،P> 0) دانش آموزان شده است. نتيجه گيري: با توجه به يافته ها مي توان مطرح ساخت كه آموزش خودتنظيمي هيجاني مداخله مؤثري براي بهبود همدلي (عاطفي و شناختي) و اشتياق به مدرسه (رفتاري، هيجاني و شناختي) دانش آموزان داراي مشكلات هيجاني-رفتاري در گروه آزمايشي است.

Background and Aim: Emotional-Behavioral Problems refers to situations in which a person’s emotional and behavioral responses in school are not compatible with age, ethnic, and cultural norms and provide necessary conditions for social maladaptation, poor self-care, and failure in education, as well as mental disorders in adulthood. The present study was conducted to determine the effectiveness of emotional self-regulation training on empathy level and school engagement in elementary school students with behavioral- emotional problems. Method: This research was a quasi-experimental study with pre-test-post-test design and control group. The statistical population of the study included all 10102 female elementary school students in Mako. The statistical sample consisted of 30 students who were selected by purposive sampling method and randomly assigned to experimental and control groups. Participants completed the basic empathy questionnaire (BES) and school enthusiasm (SES) questionnaires: pre-test and post-test. The subjects in the experimental group underwent emotional self-regulation training in 8 sessions of 90 minutes and the control group was not exposed to the independent variable. Data analysis was performed using multivariate analysis of covariance in SPSS program Results: Data analysis showed that emotional self-regulation training led to significant differences between groups in the level of empathy (P <0.001, F = 11.09) and school engagement (P <0.001, F = 12.11). Conclusion: According to the findings, it can be concluded that emotional self-regulation training is an effective intervention to improve empathy (emotional and cognitive) and school engagement (behavioral, emotional and cognitive) students with emotional-behavioral problems.