تاثير شش هفته تمرين اختصاصي فوتبال و روش‌‌هاي مختلف بازيافت بر سرعت، پرش عمودي و شاخص‌هاي آسيب عضلاني بازيكنان فوتبال

زمينه و هدف: انجام فعاليت ورزشي بدون بازيافت مناسب، احتمالا آسيب‌‌هاي ناشي از ورزش را باقي مي‌‌گذارد يا باعث درد و رنج ورزشكار مي شود. ازاين رو مطالعه حاضر با هدف بررسي تاثير شش هفته تمرين اختصاصي فوتبال و روش‌‌هاي مختلف بازيافت بر سرعت، پرش عمودي و آسيب عضلاني بازيكنان فوتبال به اجرا درآمد. روش تحقيق: تعداد 36 فوتباليست جوان و نخبه شهر بيرجند‌‌ به صورت هدفمند انتخاب و به صورت تصادفي به 4 گروه بازيافت غيرفعال، بازيافت فعال، شناوري در آب سرد و ماساژ تقسيم شدند. آزمودني‌‌ها ابتدا يك جلسه دويدن رفت و برگشت در مسافت 20 متر تا سرحد واماندگي انجام دادند و سپس در يكي از روش‌‌هاي بازيافت 20 دقيقه‌‌اي شركت كردند. پس از آن 6 هفته تمرينات اختصاصي فوتبال به اجرا درآمد و سپس يك جلسه فعاليت وامانده ساز و روش‌‌هاي بازيافت 20 دقيقه‌‌اي تكرار گرديد. شاخص‌‌هاي لاكتات دهيدروژناز (LDH) و كراتين كيناز (CK) با روش الايزا، سرعت با آزمون دوي سرعت‌‌هاي تكراري بانگسبو، و توان بي هوازي با آزمون پرش عمودي اندازه گيري شدند. نتايج با استفاده از آزمون‌‌هاي تحليل واريانس با اندازه گيري مكرر، t وابسته و توكي در سطح معني داري 0.05 p استخراج گرديد. يافته‌‌ها: روش‌‌ بازيافت غيرفعال و ماساژ متعاقب 6 هفته تمرينات اختصاصي فوتبال موجب كاهش آنزيم LDH (به ترتيب با 0.01= p و 0.04=p) و روش بازيافت ماساژ موجب كاهش CK (0.001=p) شركت كنندگان شد. از طرف ديگر، روش بازيافت آب سرد موجب بهبود سرعت شركت كنندگان گرديد (0.01=p)، اما بازيافت آب سرد و ماساژ بهبود پرش عمودي را در پي داشت (0.01=p). نتيجه گيري: غوطه وري در آب سرد و بازيافت فعال در بين جلسات تمريني، موجب تسريع بازيابي عملكردهاي جسماني (سرعت و توان انفجاري) و كاهش شاخص‌‌هاي آسيب عضلاني (CK و LDH)  بازيكنان فوتبال  مي گردد.