عنوان مقاله :
يك مدل برنامه‌ريزي دو مرحله‌اي براي آمايش كشت برنج تحت شرايط عدم قطعيت پويا (مورد مطالعه: ايران)
عنوان به زبان ديگر :
A Two-Stage Model for Rice Cultivation Preparation Considering Dynamic Uncertainty: A Case Study in Iran
پديد آورندگان :
ابراهيمي محمودي، حسين دانشگاه علم و صنعت ايران. ايران , پيشوايي، ميرسامان دانشگاه علم و صنعت ايران. ايران , تيموري، ابراهيم دانشگاه علم و صنعت ايران. ايران
كليدواژه :
آمايش زمين , الگوي كشت برنج , سيستم اطلاعات جغرافيايي , برنامه‌ريزي تصادفي چند مرحله‌اي , روش بهترين-بدترين
چكيده فارسي :
برنج به‌عنوان يكي از كالاهاي اساسي در بخش كشاورزي عموماً توسط كشاورزان روستايي بر اساس تجربه در مزارع كشاورزي كشت مي‌شود. كشت سنتي اين محصول به هدررفت منابع طبيعي، مانند ذخاير آب، منجر شده است. هدف پژوهش حاضر يافتن پهنه‌هاي مناسب و تعيين الگوي كشت برنج با استفاده از يك روش دومرحله‌اي است. در قسمت اول براي دسته‌بندي پهنه‌هاي مناسب براي كشت برنج در ايران از ادغام سيستم اطلاعات جغرافيايي با روش بهترين ـ بدترين استفاده شد. مرحله اول به‌عنوان ورودي به مرحله دوم، يعني مدل بهينه‌سازي براي تعيين الگوي كشت برنج در نظر گرفته مي‌شود. براي درنظرگرفتن شرايط آب‌وهوايي در همه دوره‌ها از رويكرد بهينه‌سازي تصادفي چندمرحله‌اي استفاده شد. شرايط آب‌وهوايي در هر دوره در سه سناريو موردبررسي قرار گرفت. كاربرد مدل در مطالعه موردي كشور ايران بررسي شد. نتايج نشان ميدهد كه بيشتر پهنه‌هاي مناسب براي كشت برنج در شمال كشور و قسمتي از غرب ايران قرار گرفته است و الگوي كشت مناسب براي بيشتر كشاورزان، كشت برنج پرمحصول و به روش نشايي است.
چكيده لاتين :
As one of the essential commodities in the agricultural sector, rural farmers generally cultivate rice based on experience in agricultural fields. This method of cultivation has led to a waste of natural resources. In this study, the aim is to find suitable areas and determine the pattern of rice cultivation using a two-phase methodology. In the first phase, GIS integration and the best-worst method have been used to classify suitable areas for rice cultivation in Iran. The first phase's result is considered an input to the second phase, i.e., the optimization model to determine the pattern of rice cultivation. A multi-stage stochastic optimization approach has been used in the second phase to consider the weather uncertainty in all periods. Climatic conditions in each period are modeled in three scenarios. The application of the proposed model has been investigated in a case study in Iran. As a result, it has been observed that most of the suitable areas for rice cultivation are located in the north and western parts of Iran. Also, the suitable cultivation pattern for most rice farmers is the high-yield cultivation using the transplanting method.
عنوان نشريه :
چشم انداز مديريت صنعتي
