الگويابي ساختاري نوانديشي بر تغيير سازماني با نقش ميانجي خلاقيت مديران مدارس

The effect of structural modeling of rethinking on organizational change with the mediating role of school principals' creativity

پژوهش حاضر با هدف تعيين اثر نوانديشي بر تغيير سازماني با نقش ميانجي خلاقيت مديران بود. روش پژوهش توصيفي از نوع همبستگي و جامعه آماري شامل كليه مديران و معاونين مقاطع متوسطه اول و دوم (286N=) در شهرستان تنكابن بود كه به روش نمونه گيري تصادفي طبقه اي با تخصيص متناسب 165 نفربه عنوان حجم نمونه انتخاب شدند. به منظور جمع آوري داده ها از پرسشنامه نوانديشي مشاوره كسب و كار (1393) (پايايي 0/735)، تغيير سازماني دانهام و همكاران (1989) (پايايي 0/721)، خلاقيت تورنس (1979) (پايايي0/760) استفاده گرديد. تجزيه و تحليل داده ها به روش مدل‌يابي معادلات ساختاري و با استفاده از نرم افزار Smart PLS3 انجام شد. يافته ها نشان داد، كه نو انديشي بر تغيير سازماني با نقش ميانجي خلاقيت اثر دارد.

The aim of this study was to determine the effect of rethinking on organizational change with the mediating role of managers' creativity. The research method was descriptive-correlational and the statistical population included all principals and deputies of the first and second secondary schools (N = 286) in Tonekabon city, which were selected by stratified random sampling with a proportional allocation of 165 people as the sample size. In order to collect data, Business Consulting Innovation Questionnaire (2014) (reliability 0.735), Dunham et al.'s organizational Change (1989) (reliability 0.721), Torrance Creativity (1979) (reliability 0.760) were used. Data analysis was performed by structural equation modeling and Sobel Test using Smart PLS3 software. Findings showed that rethinking has an effect on organizational change with the mediating role of creativity.