مباني فقهي و حقوقي خشونت تربيتي در مواجهه با اطفال بزهكار

فاقد عنوان لاتين

هدف تحقيق، بررسي اهداف و مباني تأديب طفل بزهكار است و روش آن اسنادي-تحليلي براساس منابع فقهي وحقوقي است. مسأله تحقيق،واكنش فقه وحقوق درمواجهه باطفل بزهكاراست. يافته ها مبيّن آن است كه مسؤوليّت كودك دربرخورد با احكام تكليفي ووضعي متفاوت است.كودك،اعم از مميّز وغيرمميّز، هرگاه مرتكب جرايم حدي وغير حدي شود، بنابرنظر فقهاء وقانون گذار درماده 140 و146 ق.م.ا.فاقد مسؤوليّت كيفري است.؛ ليكن فقهاءبا امعان نظر از روايات مأثوره تأديب كودك مميّز بزهكار را روا دانسته اند.دو هدف اساسي ازتأديب طفل بزهكار: يكي اصلاح وتربيت او وديگري پيش گيري از جرم است. قانون مجازات اسلامي به تبع ازمشهور فقهاءنگاه تعزيري برطفل بزهكار رامرتفع ساخته، برتأديب اوحكم داده استكه اين مهم درماده 88 ق.م.ا. به خوبي قابل مشاهده است. تأديب طفل صرفا ابزاري است براي اصلاح وتربيت او وجنبه اصالتي ندارد. برهمين اساس مقدارتأديب نيز درروايات ازباب بيان مصداق ذكرشده است وجنبه انحصاري ندارد. براساس ادلّه، متوليّان تأديب طفل علاوه برامام معصوم (ع) عبارتنداز:پدر،جد،حاكم،وصي و معلّم كه دراصل ولايت آنهادر ميان فقهاء اختلافي نيست؛اگرچه دركمّ و كيف ولايت اختلاف نظر وجود دارد.

فاقد چكيده لاتين