عنوان مقاله :
بررسي روابط بينامتنيتي تمثيل‌هاي تقابل جان با جسم و جهان در متون عرفاني (مورد مطالعه: كشف الاسرار ميبدي، مثنوي‌هاي عطار و مولوي)
عنوان به زبان ديگر :
No title
پديد آورندگان :
موسوي، صفيه داﻧﺸﮕﺎه اروﻣﯿﻪ - ﮔﺮوه زﺑﺎن و ادﺑﯿﺎت ﻓﺎرﺳﯽ، اروميه، ايران , مظفري، عليرضا داﻧﺸﮕﺎه اروﻣﯿﻪ - ﮔﺮوه زﺑﺎن و ادﺑﯿﺎت ﻓﺎرﺳﯽ، اروميه، ايران , رزمجو، شيرين داﻧﺸﮕﺎه اروﻣﯿﻪ - ﮔﺮوه زﺑﺎن و ادﺑﯿﺎت ﻓﺎرﺳﯽ، اروميه، ايران
كليدواژه :
تقابل , تمثيل , جان , بينامتنيت , كشف الاسرار , عطار , مولوي
چكيده فارسي :
قصۀ هبوط روح انسان به جهان، اسارت در جسم و جهان و عروج دوباره به ملكوت اعلي، قصۀ مكرر سنت عرفاني ماست. عرفا با تكيه بر تفسير آيات قرآن كريم بر اين باورند كه روح انسان قبل از هبوط به تن و جهان، عشق الهي را درك كرد اما با هبوط از بارگاه حق تعالي دور ماند و اسير جسم و جهان شد. جسم با هواي نفس گرايش به جهان و ماديات جهاني يافت اما جان با درك عشق الهي، به فكر عروج دوباره به عالم علوي شد، ناگزير تقابل بنيادي ميان جان و تن شكل گرفت. در دوره‌هاي مختلف، عارفان با شيوه‌ها و شگردهاي گوناگون اين قصه را تكرار كرده‌اند؛ تمثيلسازي شگرد بلاغي و بينامتنيتي در بازگويي اين تقابل است. در اين مقاله با بررسي چندين تمثيل برجسته در اين موضوع، تمثيلسازي اين تقابل در كشف الاسرار ميبدي، مثنوي‌هاي عطار و مثنوي مولوي با هدف كشف روابط بينامتنيتيِ تمثيل‌هاي اين تقابل در متون عرفاني بررسي شده است. نتايج بررسي نشان داد بينامتنيت آگاهانه، ارتباط فرامتني و مناسبات پيش‌زمينه‌اي در تمثيلسازي اين تقابل وجود دارد كه با سه رويكرد بينامتنيت صريح و آشكار، بينامتنيت غيرصريح و پنهان و بينامتنيت ضمني، تمثيل‌ها تكرار، بازپروري و با تغييرات جزئي و كلي در ساختار و محتوا آمده است. ميبدي با تمثيل از سنت عرفاني ماقبل خود استفاده كرده و عطار و مولوي از كشف الاسرار بهره برده‌اند. مولوي هم علاوه بر كشف الاسرار از تمثيل‌هاي عطار بهره برده است.
چكيده لاتين :
No abstract
عنوان نشريه :
مطالعات عرفاني
