تاملي بر سياست جنايي ايران در حمايت از حق بر سلامت؛ مورد كاوي بيماري واگيردار كوويد-19

A reflection on Iran’s criminal policy in support of the right to health; Cavid-19 Infectious Disease Case Study

نگاهي گذرا به اسناد تقنيني ايران در حوزه ي سلامت، گوياي آن است كه؛ با وجود اساسي سازي حق بر سلامت، ملزومات نظري و عملي صيانت ازحق برسلامت، ازجامعيت لازم برخوردار نمي باشد و به لحاظ چالش هايي نظير؛ چگونگي احراز رابطه عليت، بازدارندگي يا عدم بازدارندگي نظام پاسخ دهي و كيفيت نقش آفريني دولت و جامعه ي مدني، ساختار سياست جنايي اتخاذي در مواجهه با بيماري واگيردار كوويد -19، بحران زده و كارآيي لازم براي پيشگيري از تعرض به حق بر سلامت و نيز مهار گونه هاي جديد و جهش يافته ويروس كرونا را ندارد. لذا در اين مقاله با هدف؛ شناخت ماهيت اين حمايت در سياست جنايي ايران به صورت تحليلي -توصيفي، تلاش شده به بررسي اين موضوع ذيل سه مبحث: سياست هاي كيفري، سياست هاي پيش گيرانه ؛ مبتني بر مداخله دولت -جامعه مدني و بازنمايي كاستي ها و آسيب هاي هريك از دو سياست مزبور پرداخته شود. نتيجه تحقيق حاكي از آن است كه راه حل خروج از بحران، صورت بندي سياست جنايي هدف مند، مشروع و عاري از مشروعيت بخشي مدل اقتدارگراي فراگير سياست جنايي با برخورداري همزمان و متوازن از تدابير كيفري و غير كيفري و نهايتا اتخاذ يك سياست جنايي مشاركتي(مبتني بر قدرت متوازن مردم و نهادهاي دولتي) در حمايت از حق بر سلامت مي باشد.

A brief look at Iran’s legislative documents in the field of health shows that; Despite the fundamental right to health, the theoretical and practical requirements for the protection of the right to health do not have the necessary publicity and in terms of challenges such as; How to establish the causal relationship, deterrence or non-deterrence of the response system and the quality of government and civil society role-playing, the structure of the criminal policy adopted in the face of Covid-19 infectious disease, crisis and the necessary effectiveness to prevent legitimate health attacks and inhibit new species and mutations No coronavirus findings found. Therefore, in this article with the aim; Understanding the nature of this support in Iran’s criminal policy and analytically-descriptive, an attempt has been made to study this issue under the following three topics: criminal policies, preventive policies; Based on government-civil society intervention and representing the shortcomings and harms of each of these two policies. The results of the study indicate that the solution to the crisis, the formulation of a purposeful, legitimate and illegitimate criminal policy of the comprehensive authoritarian model of criminal policy with simultaneous and balanced criminal and non-criminal measures and finally the adoption of a participatory criminal policy (based The balanced power of the people and government institutions is to uphold the right to health.