چكيده فارسي :
زمينه و هدف: بهره‌وري جنسي از جمله حقوق بنيادين زن و شوهر پس از ازدواج است كه تأمين آن در آموزه‌هاي مختلف ديني مورد تأكيد قرار گرفته و فقها نيز آن را در قالب حق همخوابگي، حق تحريك، حق آميزش و حق عدم عزل به رسميت شناخته‌اند. رويارويي زوجه با كژكاري، انحراف يا خشونت جنسي زوج، سبب محروميت او از اين حق شده، وي را در معرض وضعيتي قرار ميدهد كه تحمل ادامه زندگي مشترك را براي او دشوار مي‌سازد. در اين پژوهش بر آن هستيم به اين پرسش پاسخ دهيم آيا زوجه مي‌تواند با استناد به وضعيت دشوار خود در عدم تأمين نيازهاي جنسي اش آن را مصداق سوء معاشرت زوج دانسته و با استناد به قاعده نفي‌حرج، متقاضي طلاق قضايي باشد.مواد و روش‌ها: پژوهش حاضر با روش تحليلي توصيفي و با اسناد به منابع كتابخانه‌اي انجام شده است. .يافته‌ها: پژوهش حاضر نشان ميدهد كه احقاق حقوق جنسي در روابط زناشويي بر اساس معيارهاي عرفي مورد پذيرش فقهاي مسلمان است. هرچند در بيشتر متون فقهي عنوان حرج ناظر به امور جسماني است، اما اطلاق «حرج» و كاربست‌هاي گوناگون آن در مسائل مختلف فقهي، سبب مي‌شود تا قاعده نفي حرج، حرج‌هاي غير جسمي از جمله حرج جنسي را در برگيرد.
چكيده لاتين :
Background and Aim: Sexual productivity is one of the fundamental rights of spouses after marriage, which is emphasized in various religious teachings, and jurists have recognized it in the form of the right to cohabitation, the right to stimulation, the right to intercourse and the right to not be dismissed. The wife's confrontation wi-th the husband's perversion, deviation, or sexual violence deprives her of this right,
exposing her in the long run to a situation that makes it difficult for her to continue living together with her husband. In this study, we intend to answer the question of whether a wife can, considering her difficult situation in not her sexual needs being met, consider it as an example of spousal abuse and apply for a judicial divorce based on the rule of negation. Materials and Methods: The present study was performed by descriptive-analytical method and with documents from library sources. In this study, first the concept of sexual embarrassment is explained and then, based on jurisprudential principles, the capacity of the rule of negation of Haraj to justify the lawsuit of judicial divorce is examined. Results: The present study shows that the realization of sexual rights in marital relations based on cus-tomary criteria is accepted by Muslim jurists. Although in most jurisprudential texts the title of embarrassment refers to physical affairs, the application of "emba-rrassment" and its various applications in various jurisprudential issues causes the rule of negation of embarrassment to inc-lude non-physical embarrassments, inclu-ding sexual harassment. Therefore, after being in a state of sexual distress and the impossibility of correcting the couple's sexual behavior, the wife will be able to consider it as an example of the couple's social abuse, according to which she can apply for a judicial divorce.
