عنوان مقاله :
رابطه جامعه ياد گيرنده حرفه‌اي با نوآوري سازماني با ميانجي‌گري تسهيم دانش به منظور ارائه مدل در دانشگاه‌هاي آزاد اسلامي شهر تهران
عنوان به زبان ديگر :
The Relationship between Vocational Learning Community and Organizational Innovation Mediated by Knowledge Sharing in order to Present a Model in Islamic Azad Universities of Tehran
پديد آورندگان :
رضاپور مسگريان فرد، آزاده دانشگاه آزاد اسلامي واحد ساري، ساري، ايران , عنايتي، ترانه دانشگاه آزاد اسلامي واحد ساري، ساري - گروه مديريت آموزشي , نياز آذري، كيومرث دانشگاه آزاد اسلامي واحد ساري، ساري - گروه مديريت آموزشي
كليدواژه :
جامعه يادگيرنده حرفه‌اي , نوآوري سازماني , تسهيم دانش
چكيده فارسي :
هدف كلي پژوهش حاضر، بررسي رابطه جامعه يادگيرنده حرفه‌اي با نوآوري سازماني با ميانجي‌گري تسهيم دانش به منظور ارائه مدل در دانشگاه‌هاي آزاد اسلامي شهر تهران بود.
روش شناسي: اين پژوهش از نظر هدف، كاربردي و از نظر روش توصيفي از نوع همبستگي بود. جامعه آماري آن را اعضاي هيات علمي دانشگاه‌هاي آزاد شهر تهران به تعداد 1916 نفر تشكيل دادند كه بر اساس فرمول كوكران، تعداد 320 نفر با روش نمونه‌گيري تصادفي طبقه‌اي به عنوان نمونه انتخاب شدند. جهت جمع‌آوري داده‌ها از پرسش‌نامه محقق ساخته جامعه يادگيرنده حرفه‌اي با 87 سوال، پرسش‌نامه نوآوري سازماني اسماعيل و همكاران (2002) با 33 سوال و پرسش‌نامه تسهيم دانش ديكسون (2000) با 15 سوال استفاده شد. روايي و پايايي ابزارها نيز مورد تأييد قرار گرفت.
يافته ها: نتايج آزمون معادلات ساختاري نشان داد؛ بين جامعه يادگيرنده حرفه‌اي با نوآوري سازماني (ضريب استاندارد 0/710) و تسهيم دانش (ضريب استاندارد 0/586) رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. بين تسهيم دانش با نوآوري سازماني (ضريب استاندارد 0/701) رابطه مثبت و معناداري وجود دارد.
نتيجه گيري: همچنين رابطه جامعه يادگيرنده حرفه‌اي با نوآوري سازماني با ميانجي‌گري تسهيم دانش در دانشگاه‌هاي آزاد اسلامي شهر تهران مثبت و معنادار است و مدل ارائه شده نيز داراي برازش مناسب مي‌باشد.
چكيده لاتين :
Purpose: The general purpose of this study was to investigate the relationship between professional learning community and organizational innovation through knowledge sharing in order to provide a model in Islamic Azad universities in Tehran.
Methodology: This research was applied in terms of purpose and correlational in terms of descriptive method. The statistical population consisted of 1916 faculty members of Tehran Azad Universities. According to Cochran's formula, 320 people were selected as a sample by stratified random sampling. To collect data, a researcher-made questionnaire of the professional learning community with 87 questions, the Organizational Innovation Questionnaire of Ismail et al. (2002) with 33 questions and the Dixon Knowledge Sharing Questionnaire (2000) with 15 questions were used. The validity and reliability of the tools were also confirmed.
Findings: The results of structural equation test showed; there is a positive and significant relationship between professional learning community with organizational innovation (standard coefficient 0.710) and knowledge sharing (standard coefficient 0.586). There is a positive and significant relationship between knowledge sharing and organizational innovation (standard coefficient / 701).
Conclusion: Also, the relationship between professional learning community and organizational innovation mediated by knowledge sharing in Islamic Azad universities in Tehran is positive and significant and the presented model has a suitable fit.
عنوان نشريه :
نوآوري هاي مديريت آموزشي
