نقش ميانجي طرحواره‌هاي هيجاني در رابطه بين پيوند والديني و صميميت زناشويي

Emotional Schemas as Mediators of the Relationship Between Parental Bonding and Marital Intimacy

در بسياري از پژوهش‌ها نشان داده شده كه روابط اوليه والد ـ كودك بر كيفيت روابط زناشويي فرزندان تأثيرگذار است؛ اما اين مسئله كه روابط اوليه با والدين از چه مسيرهايي بر كيفيت رابطه زوجي اثرگذار است، كمتر مورد توجه قرار گرفته است. پژوهش حاضر با هدف بررسي نقش ميانجي طرحواره‌هاي هيجاني در رابطه بين پيوند والديني و صميميت زناشويي، انجام شده است. روش اين پژوهش از نوع همبستگي بوده و جامعه آماري اين پژوهش شامل تمامي افراد متأهل ساكن شهر يزد در سال 1398-1397 است. معيارهاي ورود به پژوهش عبارت بودند از: متأهل‌بودن، داشتن سواد خواندن و نوشتن، زندگي زير يك سقف حداقل به مدت دو سال و اين‌كه والدين فرد تا قبل از 16 سالگيِ او فوت نكرده باشند. از بين افرادي كه معيارهاي ورود به پژوهش را داشتند، تعداد 426 نفر (227 نفر زن و 199 نفر مرد) در پژوهش شركت كردند. شيوه نمونه‌گيري به صورت در دسترس و از طريق پرسشنامه كاغذي و فرم اينترنتي بود. ابزارهاي مورد استفاده در پژوهش عبارت بودند از: مقياس پيوند والديني (PBI)، مقياس صميميت زناشويي تامپسون و والكر (MIS) و مقياس طرحواره‌‌هاي هيجاني ليهي (LESS). داده‌هاي به دست آمده با استفاده از روش‌هاي آمار استنباطي هم‌چون همبستگي و تحليل مسير مورد تحليل قرار گرفتند. نتايج حاصله نشان داد كه تعدادي از طرحواره‌هاي هيجاني در رابطه بين پيوند والديني و صميميت زناشويي نقش ميانجي داشتند. بنابراين با توجه به نقش طرحواره‌هاي هيجاني در تجربه هيجاني و استفاده از راهبردهاي كنترل هيجان، مي‌توان گفت كه اين طرحواره‌ها از طريق تأثير بر ادراك افراد از هيجان (مثل باور به غيرقابل كنترل بودن و منحصر بودن هيجانات به شخص) و نيز استفاده از راهبردهاي مختلف (هم‌چون نگراني، سرزنش ديگران، نشخوار فكري و اجتناب از موقعيت) جهت مقابله با هيجان، در رابطه بين پيوند والديني و صميميت زناشويي نقش ميانجي را ايفا مي‌كنند.

A large body of research shown that the initial parent-child relationship affects the quality of children's marital relationships; but the issue of the impact of that how the initial relationship with the parents affects on quality of the marital relationship has received less attention. Theurpose of this study was to investigate the mediator role of emotional schemas between parental bonding and marital intimacy. The research method was correlation and statistical population consisted ofarried people who lived in Yazd in 2019. Inclusion criteria was being married, being literate, living at least two years in a house with their partner, and that their parents hadn’t died before they turned 16. 426 individuals (227 female and 199 male) participated in the study. The me-thod of sampling was available via inter-net and paper questionnaires. Participants completed measures of Parental Bonding Inventory (PBI), Marital Intimacy Scale (MIS), and Leahy Emotional Schemas Scale. The collected data were analyzed using inferential statistics such as correlation and path analysis. The results showed that a number of emotional schemas mediated the relationship bet-ween parental bonding and marital intim-acy. Thus, given the role of emotional schemas for emotional experience and the use of emotion coping strategies, it can be said that these schemas play a mediating role in the relationship between parental bonding and marital intimacy by influen-cing individuals' perceptions of emotion (such as believing in uncontrollable and uniqueness of emotions to people) as well as using different strategies (such as worry, blaming others, rumination, and avoiding the situation) to cope with emo-tions.