مدلسازي خيزآب ناشي از طوفانهاي حاره‌اي ناناوك و آشوبا در محدوده سواحل مكران

خيزآب طوفان‌هاي حاره‌اي يكي از پارامترهاي كليدي در طراحي سازه‌ها و مديريت نوار ساحلي است. از اين‌رو در مقاله حاضر به بررسي خيزآب ناشي از طوفان‌هاي حاره‌اي ناناوك و آشوبا در محدوده سواحل مكران پرداخته شده است. در تحقيق حاضر علاوه بر تحليل اطلاعات ايستگاه‌هاي ترازسنجي جهاني، به بررسي اثرات شرايط مرزي و دقت ميدان باد‌هاي داده‌هاي بازتحليل، پارامتريك و مدل WRF در مدلسازي خيزآب پرداخته شده است. بررسي داده‌هاي اندازه‌گيري ترازسنجي در ايستگاه چابهار نشان دهنده حداكثر مقدار خيزآب 0/38 و 0/36 متر پس از اتمام زمان طوفان حاره‌اي مورد بررسي و اثرات ثانويه آن‌ها براي چندين روز در محدوده سواحل مورد مطالعه است. اعمال شرايط مرزي به صورت مغايرت تراز سطح آب منجر به تدقيق مقادير مدلسازي خيزآب مي‌گردد. نتايج حاصل از ميدان باد داده‌هاي بازتحليل ERA5 و مدل WRF دقت مناسبي در محدوده سواحل مورد مطالعه داشته و از آن‌ها براي شبيه‌سازي خيزآب در محدوده سواحل مكران مي‌توان استفاده نمود. حداكثر مقدار خيزآب بدست آمده بر اساس ميدان باد ERA5 در ايستگاه چابهار در طوفان ناناوك و آشوبا به ترتيب برابر 0/25 و 0/34 متر بوده است.