عنوان مقاله :
بررسي اثر فرمولاسيون نانو نيوزومي حاوي داكسوروبيسين بر روي سلولهاي سرطاني تخمدان (ردهي OVCAR-3
عنوان به زبان ديگر :
Investigation of nanoniosomal formulation containing doxorubicin effect on ovarian cancer cell line (OVCAR-3 cell line)
پديد آورندگان :
قشقايي، ماريا دانشگاه آزاد اسلامي واحد شيراز - گروه بيوشيمي، شيراز، ايران , اخلاقي، ميلاد دانشگاه علوم پزشكي و خدمات درماني شهيد صدوقي يزد - دانشكده پزشكي - گروه بيوشيمي، شيراز، ايران , اكبرزاده خياوي، عظيم انستيتو پاستور ايران - بخش نانو بيوتكنولوژي، تهران، ايران , حقيرالسادات، بي بي فاطمه دانشگاه علوم پزشكي و خدمات درماني شهيد صدوقي يزد - پژوهشكده علوم توليد مثل - مركز تحقيقات نانو تكنولوژي و مهندسي بافت، يزد، ايران
كليدواژه :
Iau Science , داكسوروبيسين , نانو نيوزوم , سرطان تخمدان
چكيده فارسي :
سابقه و هدف:سرطان از مهمترين عامل هاي مرگ و مير در جهان است. درمان سرطان بواسطه دارو درماني/شيمي درماني با چالش دارو رساني هدفمند مواجه است. نانوسامانه هاي دارورساني مانند نيوزوم ها درمان پربازده و هدفمندي را فراهم ساخته اند. هدف از اين مطالعه تهيه فرمول جديد نانو سامانه نيوزومي حاوي داروي داكسوروبيسين، به عنوان داروي درمان سرطان بوده است، كه با تغيير در توزيع بافتي دارو منجر به بهبود اثر دارويي و كاهش سميت آن شود.
مواد و روش ها:نيوزوم ها استفاده از روش فيلم نازك و توسط مقادير مشخصي از اسپن60 و كلسترول به وسيله ي دستگاه روتاري سنتز شدند. از روش هيدراتاسيون براي بارگيري دارو درون نيوزوم ها استفاده گرديد. بازده درون گيري و پرووفايل رهايش با استفاده از روشهاي اسپكتروفتومتري و دياليز صورت پذيرفت. قطر ميانگين نانوذرات و پتانسيل زتا با استفاده از تكنيك DLS و دستگاه زتاسايزر اندازه گيري شد. فرمولاسيون بهينه پگيله شده و سميت آن از طريق آزمون MTT بر روي رده سلولي سرطان تخمدان و سلول هاي طبيعي فيبروبلاستي بررسي گرديد.
يافته ها:اندازه ي قطر فرمولاسيون نيوزومي بهينه و پگيله 127/5 نانومتر و راندمان بارگذاري سامانه داكسوروبيسين پگيله شده حدود 1/18±95/83% بود. نتايج مطالعات آزاد سازي در بافرPBS در 37 درجه سانتي گراد نشانه كارايي نانونيوزوم هاي پگيله شده در كنترل رهش دارو بود، كه درصدآزاد سازي دارو تا 48 ساعت 20/52 و اثر سايتوكسيتي آن بيشتر از فرم معمولي دارو بود.
نتيجه گيري:اين مطالعه نشان داد كه استفاده از حامل هاي دارو رساني مانند نانو نيوزوم هاي سنتز شده در افزايش كارايي دارو وكاهش دوز مصرفي آن موثر بود.
چكيده لاتين :
Aim & Background: Cancer is a major cause of mortality in the world. Treatment of Cancer through drug therapy/chemotherapy faces the challenges of drug delivery. Drug delivery systems such as niosomes provided high efficiency and targeted treatment. The aim of this study was to prepare a new formula of niosomal nano system containing doxorubicin as the cancer therapy drug. Changing the tissue distribution of drug leads to drug effect improvement and reducing its cytotoxicity.
Materials & Methods: Doxorubicin encapsulated niosomes were synthesized using thin-film method. A certain amount of Span-60 and Cholesterol dissolved by chloroform in a round bottom balloon. Rotary evaporator was used in order to remove the organic solvent and form the thin-film. The thin-film was hydrated by doxorubicin and PBS solution using rotary evaporator in 10°C higher than span-60 transition phase. Entrapment Efficiency and release profile were investigated using dialysis and spectrophotometry. Size reduction was applied by probe sonicating. Nanoparticles average diameter and zeta potentiol was measured using DLS technique and Zeta sizer. The optimum formula was PEGylated and its cytotoxicity investigated through MTT assay on Ovarian cancer cell line and fibroblast normal cells.
Results: The diameter of optimized and PEGylated niosomal formulation was 172.5 nm and entrapment efficiency of PEGylated doxorubicin system was about 95.83±1.18. release studies result in PBS buffer at 37°C was the sign of PEGylated nanoniosomes efficiency in controlling the drug release, which the release percent of drug after 48 hours was 20.52 and its cytotoxicity was higher than the free drug.
Conclusion: The study demonstrates using of drug delivery carriers such as synthesized nano-niosomes has an effective role in increasing the efficacy and reducing the consumed dosages of drug.
عنوان نشريه :
تازه هاي بيوتكنولوژي سلولي مولكولي