آزمون مدل ايگنر در سنجش كارايي و بهره‌وري نظام بانكي ايران

Igner model test in measuring the efficiency and productivity of the Iranian banking system

در اين پژوهش به برآورد بهره وري كليه‌ي بانك‌هاي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار ايران در بازه زماني بين سال‌هاي 1391 تا 1396 پرداخته ايم. اين برآورد با استفاده از مدل ايگنر و همكارانش (1977) صورت پذيرفته است. در اين مدل هزينه هاي عملياتي بانك، وام ها و تسهيلات اعطايي، هزينه حقوق كاركنان، سپرده گذاري انجام شده و سرمايه متغيرهاي به كار رفته در تعيين ميزان بهره وري بانكي هستند. سپس با استفاده از تابع ارائه شده توسط بتيس و كولي (1992) به محاسبه ميزان ناكارايي بانكها پرداخته و بر اساس آن درصد بهره وري بانكها را برآورد نموده ايم. مقايسه نتايج به دست آمده از ميزان بهره وري بانكي از سال 1391 تا 1395 و متوسط آن در قياس با سال 1396 بانكهايي را كه در جهت تغيير ميزان بهره وري حركت نموده اند نشان داده و مقياس مناسبي جهت ارزيابي بهره وري در بين بانكهاي مختلف را به دست خواهد داد.

In this study, we have estimated the productivity of all banks listed on the Iranian Stock Exchange in the period between 2012 and 2017. This estimate is made using a model designed by Igner et al. (1977). In this model, bank operating costs, loans and facilities granted, staff salaries, deposits made and capital are variables used to determine the level of bank productivity. Then, using the function presented by Betis and Gypsy (1992), we have calculated the inefficiency rate of banks and based on that, we have estimated the percentage of banks' productivity using that function. Comparison of the results obtained from the level of bank productivity in Iran from 1391 to 1395 and its average obtained in comparison with 1396 has shown the banks that have moved to change the level of productivity and a suitable scale for evaluating productivity. Between different banks will give. Keywords: Igner Model, Banking Productivity, Banking Efficiency