جايگاه روابط شهر و روستا در توليد و عرضه فرش مورد: ناحيه سنقر (كرمانشاه)

كوشش در راستاي شناخت درست روابط و مناسبات روستا و شهر جلوه اي از دستيابي به تحول و توسعه محسوب مي شود. عملكرد اجتماعي اقتصادي سكونتگاه هاي روستايي و شهري در قالب روابط و مناسبات در چارچوب تئوري سرمايه‌داري بهره‌بري بيانگر شكل گيري نابرابري هاي موجود بين سكونتگاه هاي مختلف است. پژوهش پيش رو مبتني بر مطالعات كتابخانه اي و ميداني با ماهيت توصيفي-تحليلي بوده و به بررسي نحوه توليد و عرضه فرش دستباف، در دو بعد درون ناحيه اي و فرا ناحيه‌اي با تأكيد بر روابط و مناسبات شهر و روستا در ناحيه سنقر مشتمل بر دو سكونتگاه شهري و 211 سكونتگاه روستايي صورت گرفته است. نتايج پژوهش بيانگر تسلط شيوه سرمايه داري بهره بري در روابط و مناسبات حاكم بين شهر و روستا در توليد فرش دستباف و ارائه آن به بازارهاي ملي و جهاني است.