تحليل هنجاري ويژگي هاي بارشي و منابع آبي ايران در متون جغرافيدانان ايران

از ويژگي‌هاي سرزميني ايران، محققان جغرافيايي تعابيري هنجاري ارائه مي‌دهند. در غالب نوشته‌ها ميزان بارندگي در ايران كمتر از يك سوم متوسط جهاني ذكر مي‌شود و وقتي صحبت از زمان بارش مي‌شود، بارش‌ها را با زمان نياز آبي در تقابل و هنگامي كه از نحوه توزيع مكاني و الگوي بارش صحبتي به ميان مي‌آيد نيز از توزيعي نامتوازن و الگويي اتفاقي و سيلابي ياد مي‌شود. اكنون اين سؤال مطرح است كه اصولاً به عنوان يك شناخت‌گر علمي، مجاز به تفسيري هنجاري از اين وضعيت هستيم؟وآيا راهبردهاي مقتضي كه بتوان اين ويژگي‌ها را به فرصت تبديل نمود وجود دارد؟ اين پژوهش با تمسك به روش پديدارشناسي وتحليل متون50 اثر جغرافيدانان ايران بر اساس روش ژانت و بكارگيري شاخص‌هاي هسته‌مركزي ، بيشترين تكرارها ، شكوفايي و مركزيت هم‌استنادي سعي كرده به اين پرسش‌ها پاسخ دهد. نتايج حاصل از اين طرح نشان مي‌دهد كه: *در شناخت ويژگي‌هاي بارشي و منابع آبي ايران، مجاز به بارگذاري هنجاري در حوزه علم نيستيم. *ويژگي‌هاي اقليمي يك منطقه هويت سرزميني آن را شكل مي‌دهد و سياست هاي راهبردي آمايشي بايد تابعي از آن باشد. * تحليل هنجاري از ويژگي‌هاي اقليمي بيشتر زاييده حاكميت تفكر اثبات‌گرايي جغرافيدانان ايران است.