مقايسه چند حالت تخمين رواناب بر مبناي روش شماره منحني

روش شماره منحني (CN) از متداول‌ترين روش‌هاي تخمين رواناب در حوضه‌هاي آبخيز است. مقدار CN به نفوذ آب در خاك، پوشش زمين و رطوبت قبلي خاك وابسته است. با توجه به شرايط رطوبتي خاك سه حالت CN شرايط رطوبتي خشك، متوسط و مرطوب رخ خواهد داد، اما تعيين مقدار CN با استفاده از شرايط نفوذ و پوشش زمين كار چندان آساني نيست و به‌دقت زيادي نياز دارد. در اين تحقيق با استفاده از 63 واقعه اندازه‌گيري شده بارش رواناب در حوضه باغان در استان بوشهر و 34 واقعه در حوضه بوشيگان در استان فارس كارايي روش CN براي تخمين رواناب موردبررسي قرار گرفت و هفت حالت براي تخمين رواناب در نظر گرفته شدند: 1) روش متداول تعيين CN با استفاده از اطلاعات خاك و پوشش گياهي. 2) اصلاح ضريب نگهداشت سطحي معادله تخمين رواناب با در نظر گرفتن شرايط رطوبتي متوسط. 3) اصلاح ضريب نگهداشت سطحي معادله تخمين رواناب با در نظر گرفتن شرايط رطوبتي مربوط به هر واقعه (شرايط خشك، متوسط و يا مرطوب). 4) استفاده از ميانگين CN مشاهداتي وقايع رخ‌داده. 5 تا 7) استفاده از رابطه‌هاي خطي، تواني و استاندارد بين CN برحسب مقدار باران. براي اين منظور از 48 واقعه در حوضه باغان و 26 واقعه در حوضه بوشيگان براي واسنجي نتايج و از 15 واقعه در حوضه باغان و 8 واقعه در حوضه بوشيگان براي ارزيابي نتايج استفاده شد. نتايج در دو حوضه نشان داد كه حالت‌هاي خطي، تواني و استاندارد براي تخمين رواناب مناسب‌تر مي‌باشند. هر سه حالت فوق براي تعيين CN به‌جاي استفاده از اطلاعات نفوذ خاك و پوشش گياهي به داده‌هاي اندازه‌گيري شده بارش رواناب وابسته هستند. همچنين نتايج نشان داد كه روش متداول تعيين CN بر مبناي نفوذپذيري و پوشش زمين و سپس استفاده از آن براي تخمين رواناب مناسب نمي‌باشد.