مدل علي اضطراب ويروس كرونا در سالمندان براساس تنيدگي ادراك شده و حس انسجام: نقش ميانجي حمايت اجتماعي ادراك شده

شيوع ويروس كرونا يك چالش براي سيستم‌هاي مراقبت بهداشتي در سراسر جهان است. سالمندان به دليل عملكرد پايين سيستم ايمني بدن و دارا بودن بيماري‌هاي زمينه‌اي، در معرض خطر بالاي عوارض ناشي از ويروس كرونا قرار دارند. بنابراين، پژوهش حاضر با هدف تدوين مدل علي اضطراب ويروس كرونا در سالمندان براساس تنيدگي ادراك شده و حس انسجام با نقش ميانجي حمايت اجتماعي ادراك شده انجام شد. روش پژوهش توصيفي و از نوع معادلات ساختاري بود. جامعه آماري شامل كليه سالمندان مقيم سراهاي سالمندان شهرستان اردبيل در سال 1399بود كه از بين آنها 160 نفر به روش نمونه‌گيري هدفمند انتخاب شد. براي جمع‌آوري داده‌ها از مقياس اضطراب كرونا علي‌پور و همكاران، پرسش‌نامه حس انسجام فرم 13 گويه‌اي آنتونووسكي، مقياس تنيدگي ادراك شده كوهن و همكاران و مقياس چندبعدي حمايت اجتماعي ادراك شده زيمت و همكاران استفاده شد. تجزيه و تحليل داده‌ها با استفاده از مدل‌يابي معادلات ساختاري و از طريق نرم‌افزارهاي SPSS نسخه 23 و Lisrel نسخه 8/8 انجام شد. براساس نتايج بدست آمده مدل علّي رابطه بين تنيدگي ادراك شده، حس انسجام، حمايت اجتماعي ادراك شده و اضطراب كرونا در سالمندان براساس شاخص‎‌هاي مختلف برازش تأييد شد (P 0/05 ). تنيدگي ادراك شده، حس انسجام و حمايت اجتماعي ادراك شده بر اضطراب كرونا سالمندان اثر مستقيم دارند؛ همچنين تنيدگي ادراك شده و حس انسجام از طريق حمايت اجتماعي ادراك شده بر اضطراب كرونا در سالمندان تأثير غيرمستقيم دارند (P 0/05). بنابراين، در شرايط همه‌گيري كوويد19 مي‌توان با آگاه سازي و به كارگيري تدابيري جهت توانمندسازي سالمندان در زمينۀ تنيدگي ادراك شده، حس انسجام، حمايت اجتماعي ادراك شده نقش بسزايي در كاهش اضطراب كرونا در سالمندان ايفا كرد.