تحليل رابطه كانوني تدريس اثربخش استادان با خودكارآمدي پژوهشي دانشجويان

Analysis of the focal relationship between professors effective teaching and students research self-efficacy

هدف: هدف از اجراي پژوهش حاضر، بررسي رابطه كانوني تدريس اثربخش استادان با خودكارآمدي پژوهشي دانشجويان بود. روش پژوهش: جامعه پژوهش دانشجويان تحصيلات تكميلي دانشگاه بوعلي سينا در سال تحصيلي 99-1398 به تعداد 3000 نفر بودند كه با روش نمونه­گيري طبقه­اي متناسب و بر مبناي جدول مورگان نمونه‌اي به حجم 341 نفر انتخاب شد. روش پژوهش كمي، توصيفي و از نوع مطالعات همبستگي است. ابزارهاي پژوهش، پرسشنامه تدريس اثربخش اسلاميان (1393) و پرسشنامه خودكارآمدي پژوهشي صالحي (1390) بوده است. پايايي و روايي ابزار، از طريق آلفاي كرانباخ و تحليل عاملي تأييدي تعيين شد. براي تحليل داده‌ها از روش­ هاي آمار توصيفي (شاخص­هاي مركز و پراكندگي) و استنباطي (همبستگي كانوني و رگرسيون خطي چندگانه) از نرم‌افزار SPSS 25 استفاده شد. يافته‌ها: يافته ­هاي پژوهش، نشان‌دهنده آن است كه ابعاد تدريس اثربخش استادان داراي همبستگي كانوني مثبت و معني‌دار در آلفاي 01/0 به مقدار 7/0 با ابعاد خودكارآمدي پژوهشي دانشجويان است. نتيجه‌گيري: نتايج نشان داد كه ابعاد تدريس اثربخش استادان قادر به تببين 294 درصد واريانس متغير خودكارآمدي پژوهشي دانشجويان است.

Objective: The purpose of this study was to investigate the focal relationship betweenprofessors effective teaching and students research self-efficacy. Methods: The research population were 3,000 people of the postgraduate students of Bu Ali Sina University in the academic year of 2019 2020, which were selected by proportional stratified sampling method and based on Morgan table, a sample of three hundred and forty-one people was selected. The research method is quantitative, descriptive and in type of correlational studies. The research instruments were the Islamian Effective Teaching Questionnaire (2014) and the Salehi Research Self-Efficacy Questionnaire (2011). The reliability and validity of the instrument were determined through Cronbach's alpha and confirmatory factor analysis. Data were analyzed using descriptive statistics (center and dispersion indices) and inferential statistics (focal correlation and multiple linear regression) using SPSS 25 software. Results: Findings indicate that the dimensions of effective teaching of professors have a positive and significant focal correlation in alpha 0.01 to 0.7 with the dimensions of students 'research self-efficacy. Conclusion: The results showed that the dimensions of effective teaching of professors can explain %294 of the variance of students' self-efficacy.