ارزيابي آمادگي عملياتي بيمارستان هاي دانشگاه علوم پزشكي مازندران در مواجهه با همه گيري كوويد19 در سال 1399

سابقه و هدف: بيمارستان‌ها از اركان حياتي نظام سلامت در پاسخ به مخاطرات بيولوژيك ‌هستند. آمادگي بيمارستان در اپيدمي‌ها فرآيند پويا، پيچيده و چند بعدي مي‌باشد و به معناي ظرفيت‌ها و قابليت‌هاي توسعه يافته بيمارستان در پيش‌بيني، كاهش اثرات، مقاومت، پاسخ و بازيابي در مواجهه با رويداد بيولوژيك است. هدف از اين مطالعه بررسي ميزان آمادگي عملياتي بيمارستان‌هاي استان مازندران در پاسخ به همه‌گيري بيماري كوويد19 در سال 1399 بود. مواد و روش‌ها: مطالعه به صورت مقطعي، توصيفيتحليلي در فروردين ماه 1399 و با استفاده از ابزار استاندارد ترجمه شده سازمان جهاني بهداشت منطقه آمريكا (پاهو2019) انجام پذيرفت. چك ليست مشتمل بر 10 مولفه به ترتيب شامل فرماندهي و كنترل(7 سنجه(، هماهنگي(2سنجه(، اطلاعات(2 سنجه(، لجستيك(7 سنجه(، اداري و مالي(1 سنجه(، شناسايي سريع(3 سنجه)، تشخيص(3 سنجه)، ايزولاسيون(3 سنجه)، مديريت موارد(4 سنجه(، پيشگيري و كنترل عفونت(10 سنجه( بوده است. جهت تحليل آماري از روش‌هاي آماري توصيفي و مقايسه ميانگين‌ها از آزمون كروسيكال واليس و از SPSS نسخه 18 استفاده شد. يافته‌ها: از 39 بيمارستان استان، 26 بيمارستان دانشگاهي، 4 بيمارستان تامين اجتماعي و 9 بيمارستان خصوصي بودند. بيمارستان‌هاي تامين اجتماعي بالاترين سطح آمادگي(ميانگين 82 از 84)، بيمارستان‌هاي دانشگاهي در رتبه دوم (ميانگين امتياز 72.72 از 84) و بيمارستان‌هاي خصوصي در رتبه سوم (ميانگين امتياز 72.5 از 84) را كسب كردند. با توجه به مجموع امتيازات، آمادگي عملياتي بيمارستان‌ها در سطح خوب قرار گرفت. استنتاج: آمادگي عملياتي بيمارستان‌هاي استان مازندران در مواجهه با همه‌گيري كوويد19 در سطح خوبي قرار داشت. به جهت مزمن و طولاني شدن همه‌گيري و مشخص نبودن مدت زمان خاتمه آن، پايش و نظارت بر اجزاي كليدي جهت استمرار اين آمادگي بسيار ضروري مي‌باشد.