پديد آورندگان :
فياضي بردبار ، محمدرضا دانشگاه علوم پزشكي مشهد - دانشكده پزشكي, مركز تحقيقات روانپزشكي و علوم رفتاري, بيمارستان ابن سينا - گروه روانپزشكي , چالاكي نيا ، نسرين دانشگاه علوم پزشكي مشهد - دانشكده پزشكي, بيمارستان ابن سينا - گروه روانپزشكي , عليزاده جويمندي ، فرح دانشگاه علوم پزشكي مشهد - دانشكده پزشكي, بيمارستان ابن سينا - گروه روانپزشكي , دلشاد نوقابي ، علي دانشگاه علوم پزشكي گناباد - مركز تحقيقات توسعه اجتماعي و ارتقاء سلامت , حسيني ، طيبه دانشگاه علوم پزشكي مشهد - دانشكده پزشكي, بيمارستان ابن سينا - گروه روانپزشكي , محرري ، فاطمه دانشگاه علوم پزشكي مشهد - دانشكده پزشكي, بيمارستان ابن سينا - گروه روانپزشكي , كشاورز ، آزيتا دانشگاه آراد اسلامي واحد تربت جام - گروه روان شناسي , ابراهيمي ، مهدي دانشگاه علوم پزشكي مشهد - دانشكده پزشكي - گروه معارف اسلامي
چكيده فارسي :
سابقه و هدف: بيماري كروناويروس ۲۰۱۹ (COVID-19)يك بيماري عفوني است كه در آن، 51درصد موارد ابتلا منجر به مرگ مي‌شود. اين پژوهش با هدف تعيين ارتباط بين سلامت معنوي و اثرات سوگ در خانواده متوفيان ناشي از كوويد19 انجام شد. مواد و روش‌ها: اين مطالعه مقطعي بر روي 312 نفر از اعضاي خانواده متوفيان به علت كوويد19 در فاصله فروردين تا شهريور ماه سال 1399 در شهر مشهد انجام شد. نمونه‌گيري به صورت غيرتصادفي بود. اطلاعات با استفاده از پرسشنامه تجربه سوگ (GEQ34) بارت و اسكات و پرسشنامه سلامت معنوي پولوتزين و اليسون به صورت آنلاين جمع‌آوري شد. داده‌ها با آزمون توصيفي و ضريب همبستگي پيرسون تجزيه و تحليل شدند. يافته‌ها: از 7 بعد تجربه سوگ، براساس نمره استاندارد شده، بيش‌ترين نمره مربوط به بعد بدنامي يا استيگما (0.54 ±3.89)، سپس بعد تلاش براي توجيه و كنار آمدن با فقدان متوفي (0.43 ±3.49) و بعد از آن بعد قضاوت شخص يا ديگران در مورد دليل فوت (0.37 ±3.23) بود. بيش‌ترين ارتباط سلامت معنوي بر كاهش آثار سوگ به‌ترتيب در ابعاد خجالت و شرمندگي (0.593 =r)، احساس گناه (0.566 =r) و احساس ترك شدن (0.535 =r) بود. استنتاج: تجربه سوگ نابهنجار در خانواده متوفيان ناشي از كوويد19 شايع بود و اين اختلال مي‌تواند بر سلامت جسمي، اجتماعي و عملكرد فرد تاثير منفي داشته باشد، بايستي از طريق حمايت اجتماعي و تقويت سلامت معنوي در كاهش آثار سوگ بازماندگان تلاش نمود.
