طراحي مدل علّي استراتژي هاي ورود به بازارهاي بين المللي

يكي از دغدغه‌هاي كشورهاي در حال توسعه در صحنه تجارت جهاني پايين بودن قدرت رقابت در آن‌ها مي‌باشد. با توجه به اهميت راهبردي بنگاه‌هاي توليدي در اقتصاد ملي و استاني به دلايلي از جمله داشتن سهم بسيار مهم در اشتغال، مشاركت در توسعه منطقه‌اي، توسعه تجارت بين‌المللي و ...، از مهمترين تصميمات سازمان‌ها، توجه به انتخاب حالت ورود در روند بين‌المللي شدن شركت‌ها مي‌باشد. تجربه ورود به بازار بين‌المللي به عنوان يك محرك در گسترش جهاني شركت است. هدف از انجام مقاله حاضر طراحي مدل بومي استراتژي‌هاي ورود شركت‌هاي ايراني به بازارهاي بين‌المللي است. پژوهش حاضر توصيفي پيمايشي و از حيث هدف كاربردي است. پس از مرور مباني نظري و پيشينه‌ي پژوهش با استفاده از نظر 15 نفر از خبرگان بازاريابي و اساتيد دانشگاهي كه حداقل داراي 15 سال سابقه فعاليت‌هاي اجرايي و پژوهشي در حوزه بازاريابي بين‌الملل بودند با روش دلفي فازي ابعاد و مؤلفه‌هاي كليدي شناسايي شدند. سپس به طراحي مدل با تكنيك مدل‌سازي ساختاري تفسيري فازي جهت ساخت مدل بومي ورود به بازارهاي بين‌المللي استفاده شد. آن‌گاه با استفاده از پرسش‌نامه مقايسات زوجي و طيف يك تا چهار فازي مثلثي و تكنيك آزمايشگاه ارزيابي و تحليل تصميم‌گيري (ديمتل) فازي به بررسي شدت ارتباطات بين ابعاد تحقيق پرداخته شده است. نتايج پژوهش حاضر نشان مي‌دهد بُعد حمايت دولت تأثيرگذارترين بُعد و استراتژي‌هاي ورود به بازارهاي بين‌المللي تأثيرپذيرترين بُعد در ميان ابعاد مورد بررسي مقاله حاضر شناخته شدند. نتايج مقاله حاضر مي‌تواند ديد جامعي را به محققان و شركت‌هاي با هدف بين‌المللي شدن و ورود اين بازارها ارائه نمايد.