بررسي رفتار كارآفرينانه در كارآفريني پيشه‌وري (موردمطالعه: جامعه هنرمندان صنايع‌دستي شهر تهران)

براي حفظ و احيا ميراث فرهنگي، آداب، سنن و دانش‌هاي بومي ملل، دولت‌ها بايد تلاش كنند تا كارآفرينان پيشه‌ور در جامعه رشد كمي و كيفي پيدا كنند. براي دستيابي به اين مهم نياز است تا ويژگي‌هاي شخصيتي و شرايط محيطي مرتبط با اين نوع از كارآفريني موردبررسي قرار گيرد. لذا پژوهش حاضر با هدف دستيابي به دركي بهتر از مقوله‌هاي اساسي رفتار كارآفرينانه در كارآفريني پيشه‌وري با استفاده از روش ميداني انجام شده است. براي گردآوري داده‌هاي پژوهش روش پديدارشناسي توصيفي و ابزار مصاحبه نيمه ساختارمند بكار گرفته شده و براي تجزيه‌وتحليل داده‌ها از تكنيك تحليل محتواي كيفي استفاده‌شده است. جامعه موردمطالعه پژوهش، هنرمندان صنايع‌دستي شهر تهران است كه با استفاده از روش نمونه‌گيري هدفمند، 15 مصاحبه فردي و 1 مصاحبه گروهي انجام و تجربيات زيسته 18 نفر موردبررسي قرار گرفت. پس از تجزيه‌وتحليل، 8 دسته از مقوله‌هاي مهم رفتار كارآفرينانه در كارآفريني پيشه وري شناسايي شدند كه عبارت‌اند از: سرمايه اجتماعي، ويژگي‌هاي شخصيتي و رفتاري، هوش فرهنگي، اشتياق ابداعي، محيط نهادي، آموزش، انگيزش، پيامد و نتيجه پژوهش حاكي از آن است كه بااهميت‌ترين عناصر رفتار كارآفرينانه پيشه‌وري عبارت‌اند از: علاقه و اشتياق داشتن به كار هنري، سخت‌كوشي و ثبات قدم داشتن در حصول اهداف، حفظ و ترويج سنت‌هاي بومي و منابع فرهنگي، يادگيري تجربي و مداوم، حمايت مسئولين از هنرمند.