ويژگي هاي مربي صالح در پرورش و مديريت استعداد ها ؛ پژوهشي قرآني

مربي گري يكي از بهترين و مؤثرترين موضوعاتي است كه مي تواند موجب توسعه و پرورش استعدادهاي سازماني شود كه از اين طريق، پيشرفت شغلي آنها را نيز در پي خواهد داشت. برخي از پژوهش هاي انجام شده با هدف اثربخش تر كردن رابطه مربي گري، بر ويژگي هايي متمركز شده اند كه مربي بايستي داشته باشد تا تأثيرگذارتر و مفيدتر باشد. پژوهش حاضر نيز با اتخاذ رويكردي مشابه و با هدف مبنايي، بر بومي سازي مفاهيم مديريتي از طريق محور قرار دادن قرآن كريم تأكيد كرده و در پي معرفي ويژگي هاي مربي صالح مي باشد. روش مورداستفاده، تدبري سياق محور است كه روش تحقيق موضوعي در قرآن نام گرفته است. پژوهشگران به منظور شناسايي ويژگي هاي مربي صالح در قرآن، پس از تعيين كليدواژه مرتبط، آيات متناسب با آن وتدبر در اين آيات نوراني، به مفاهيم مرتبط باهدف پژوهش دست يافته اند. سپس مفاهيم مذكور كه مربي را در مسير رشد و پرورش افراد ياري مي دهد در دسته بندي پنج گانه اي كه شامل ويژگي هاي اعتقادي، اخلاقي رفتاري، شخصيتي، روشمندي و هدفمندي مي باشد معرفي شده اند.