مسأله‌شناسي و ارزيابي خط‌مشي ستاد احياء درياچه اروميه

مسأله خشك شدن درياچه اروميه يكي از مسائل مهم آبي و محيط‌زيستي در كشور است كه مقابله با آن به چالشي ملي و بين‌المللي تبديل شده است. بدليل وخيم‌ شدن شرايط درياچه، در سال 1392 ستادي با عنوان ستاد احياء درياچه اروميه در بالاترين سطح حكمراني كشور ايران تشكيل شد كه اقدامات و خط‌مشي‌هاي اين سازمان مهمترين نقش را در وضعيت درياچه به‌همراه داشت. بدليل اهميت احياء اين درياچه، ارزيابي خط‌مشي‌هاي اتخاذ شده توسط اين ستاد براي بهبود روند احياء درياچه در سال‌هاي گذشته ضروري است. براين اساس، سياست‌پژوهي در فعاليت‌هاي ستاد احياء درياچه اروميه و «شناسايي مسأله» از ديدگاه اين ستاد نيز اهميت دارد. هدف از اين مقاله بررسي مسأله‌شناسي از ديدگاه ستاد احياء درياچه به عنوان اولين مرحله در ارزيابي خط‌مشي‌هاي اين سازمان است. اين تحقيق با روش توصيفيتحليلي و با استفاده از مفهوم مسأله و اقدامات انجام گرفته توسط ستاد احياء، ديدگاه اين ستاد نسبت به مسأله خشكي درياچه اروميه را تحليل و ارزيابي مي‌كند. با بررسي ديدگاه اين ستاد مشخص مي‌شود شناخت اين ستاد به مسأله خشكي درياچه اروميه عمدتاً فني بوده و ساير مسائل مهم و مرتبط با مسأله درياچه نظير مسائل اجتماعي، سياسي و سياستي، جايگاه چنداني در شناخت اين ستاد از مسأله خشك شدن درياچه اروميه ندارند. از آنجا كه رويارويي صحيح با مسائل آبي نيازمند در نظر گرفتن برهم‌كنش همه مسائل مرتبط بريكديگر است، ستاد احياء اروميه بايد شناخت خود از مسأله را تكميل و اصلاح نمايد تا بتواند خط‌مشي‌ و در نتيجه اقدامات مناسب‌تري براي رويارويي با مسأله اروميه اتخاذ كند