شناسايي و رتبه‌بندي ريسك‌هاي موجود در پروژه F EPC احداث خط 6 متروي تهران بر اساس متدولوژي مديريت ريسك ATOM (مطالعه‌ موردي: قطعه‌ مياني خط 6 متروي تهران)

امروزه پروژه‌هاي قطار شهري نقش مهمي در توسعه‌ي حمل و نقل عمومي ايفا مي‌كنند. از اين رو مقامات شهرداري‌ و هيئت مديره مترو براي انجام اين پروژه‌ها در كوتاه‌ترين زمان ممكن، راهكاري را با استفاده از ظرفيت‌ها‌ي بخش خصوصي در نظرگرفته‌ اند كه اين امر با انعقاد قرارداد طرح و ساخت و سرمايه‌گذاري وارد مرحله‌ي جديدي از اجرا گرديده است. لذا با توجه به روش و ساز وكارهاي جديد اين دست از پروژه‌ها، نياز به يك الگوي مناسب مديريت ريسك جهت شناسايي، رتبه بندي، و برنامه ريزي پوياي پاسخ به ريسك‌ها كاملاً احساس مي شود. از اين رو در اين پژوهش ضمن معرفي متدولوژي مديريت ريسك ATOM، ابتدا ريسك‌هاي پروژه شناسايي و سپس با استفاده از آزمون فريدمن رتبه بندي شدند. در نهايت از ميان 94 ريسك اولويت بندي شده به 14 ريسك برتر پاسخ داده شد و برنامه ريزي جهت پاسخ به ريسك‌ها و كاهش اثر ريسك‌هاي شناسايي شده انجام گرديد.