طراحي الگوي ارتقاي كيفيت آموزش مجازي در دانشگاه لرستان

هدف تحقيق حاضر طراحي الگويي براي ارتقاي كيفيت آموزش مجازي در دانشگاه لرستان بود. براي اين منظور از روش تحقيق كيفي با رويكرد تئوري زمينه اي استفاده شد و از اين طريق كدهاي باز، محوري و انتخابي، عوامل موثر بر ارتقاي آموزش مجازي شناسايي شدند. جامعه آماري؛ شامل مديران حوزه فناوري و آموزش، روسا و معاونين آموزشي دانشكده ها در دانشگاه لرستان هستند كه مستقيم و يا غير مستقيم راهبري سامانه آموزش مجازي را بر عهده داشته اند. با توجه به ماهيت پژوهش هاي كيفي و روش تئوري زمينه اي، حجم نمونه پژوهش با توجه به اشباع نظري بالغ بر دوازده نفر بود كه با استفاده از روش هدفمند انتخاب گرديدند. نتايج نشان داد كه مهمترين ابعاد براي افزايش كيفيت آموزش مجازي عبارت بودند از بعد زير ساخت با مولفه هاي سخت افزار، نرم افزار و تجهيزات؛ بعد بهسازي با مولفه هاي آموزش اساتيد، آموزش دانشجويان و مهارت؛ بعد تدريس و يادگيري با مولفه هاي روش تدريس، مديريت كلاس، ارتباط و فعاليت يادگيري؛ بعد محتواي آموزشي با مولفه هاي توليد محتوا، كيفيت محتواي آموزشي و نحوه ارايه محتواي آموزشي؛ بعد مديريت با مولفه هاي برنامه ريزي، نظارت و كنترل و نظم و انضباط؛ بعد فرهنگسازي با مولفه هاي فرهنگسازي درون دانشگاهي و فرهنگسازي برون دانشگاهي و بعد ارزشيابي با مولفه هاي شيوه ارزشيابي و مديريت ارزشيابي.