پيش‌بيني بهزيستي روان‌شناختي و مؤلفه‌هاي آن براساس تاب ‌آوري در افراد مبتلابه ايدز

اين پژوهش به ‌منظور پيش‌بيني بهزيستي روان ‌شناختي و مؤلفه هاي آن براساس تاب ‌آوري در افراد مبتلابه ايدز در شهر تهران انجام شد. جامعه آماري پژوهش شامل تمامي مبتلايان به ايدز مراجعه كننده به بيمارستان امام خميني شهر تهران در سال 1395 بود؛ با روش نمونه گيري در دسترس، نمونه اي به حجم 227 نفر انتخاب شد. داده‌ هاي پژوهش با استفاده از پرسشنامه بهزيستي روان ‌شناختي و پرسشنامه تاب‌آوري جمع‌آوري و با استفاده از آمار توصيفي و آزمون‌ آماري همبستگي پيرسون و تحليل رگرسيون با SPSS 21 تجزيه و تحليل شد. نتايج نشان داد كه ميانگين تاب ‌آوري براي مردان برابر 77/04 و براي زنان 77/03 و به‌ طوركلي برابر 76/70 مي ‌باشد. همچنين، نتايج پژوهش با استفاده از ضريب همبستگي نشان داد كه آوري با روابط مثبت با ديگران (0.01=a، 0.42=r)، خودمختاري (0.01=a، 0.30=r)، تسلط بر محيط (0.01=a، 0.44=r)، رشد فردي (0.01=a، 0.47=r)، زندگي هدفمند (0.01=a، 0.39=r)، پذيرش خود (0.01=a، 0.35=r)، و بهزيستي رواني (0.01=a، 0.56=r) رابطه معنادار دارد و تاب آوري توانسته است بهزيستي رواني و مؤلفه هاي آن را پيش بيني نمايد (0.05 P).