ارائه چارچوبي از سياست گذاري كسب و كارهاي پلتفرمي و منافع عمومي در ايران

A framework for platform policy and public interest in Iran

هدف اين پژوهش، ارائه چارچوبي از حوزه سياست گذاري كسب و كارهاي پلتفرمي در ايران و ارتباط آن با منافع عمومي؛ با شناسايي سياست ها، موانع و الزامات سياستي اين حوزه است. رويكرد پژوهش كيفي و از روش تحليل تم براي تحليل داده ها استفاده شده است. ابزار جمع آوري داده ها، مطالعه اسنادي و مصاحبه هاي عميق و نيمه ساختاريافته بوده است. يافته هاي پژوهش نشان داد آسيب هاي سياستگذاري كسب و كارهاي پلتفرمي شامل: عدم به روزرساني سياست ها، عدم يكپارچگي فرآيند دريافت مجوزها، فرآيند بروكراتيك اخذ مجوز، عدم وجود نهاد سياستگذار و سياست واحد براي كسب و كارهاي پلتفرمي و ...، موانع سياستي شامل: عدم وجود سياست هاي حفظ حريم خصوصي كاربران، عدم وجود سياستگذار رسمي در خصوص كسب و كارهاي پلتفرمي، عدم نظارت نهادهاي سياستگذار بر نحوه فعاليت اين كسب و كارها، تعدد مراجع صدور مجوز و ... است. در اين راستا از الزامات سياستي براي حل آسيب ها مي توان به وجود سياستگذار رسمي و هم نظارتي توسط كنشگراني از اكوسيستم پلتفرمي و سازمان هاي دولتي و حاكميتي، توسعه شبكه سياستگذاري، به روزرساني سياست ها و قوانين و ... اشاره كرد.نتايج در قالب چارچوبي از سياست گذاري كسب و كارهاي پلتفرمي در ايران ارائه شده است.

فاقد چكيده لاتين