كليدواژه :
ديپلماسي فرهنگي , فرهنگ و تمدن ايراني , جمهوري اسلامي ايران , اسلام انقلاب اسلامي
چكيده فارسي :
استفاده از فرهنگ و به خدمت گرفتن ابزارهاي فرهنگي در ديپلماسي، در مقايسه با ساير ابزارها و اهرم‌هاي رايج در روابط بين‌الملل داراي مزايايي مي‌باشد كه موجب شده است تا كشورها –بيش از پيش- از اين ظرفيت براي كاهش سوءتفاهمات ميان خويش استفاده نمايند. بر اين اساس، ديپلماسي فرهنگي به حوزه‌اي از ديپلماسي تبديل شده است كه به برقراري، توسعه و پيگيري روابط با كشورهاي خارجي از طريق فرهنگ، هنر و آموزش مي‌پردازد و بيشتر به دنبال كشف، تعريف و ترويج ارزش‌ها و منافع مشترك و جهان‌شمول و سپس، تأمين منافع ملي در چارچوب اين ارزش‌ها و منافع مشترك است. اين مقاله درصدد است تا به روش توصيفي-تحليلي و با استفاده از ابزار فيش‌برداري از منابع كتابخانه‌اي به اين پرسش اساسي پاسخ دهد كه «منابع، اهداف و ابزارهاي ديپلماسي فرهنگي جمهوري اسلامي ايران كدامند؟». بر اين اساس، در گام نخست از «علوم و معارف اسلامي»؛ «فرهنگ و تمدن ايراني»؛ و «آموزه‌هاي انقلاب اسلامي» به‌عنوان منابع اصيل ديپلماسي فرهنگي اين كشور ياد شد. آنگاه، ضمن مروري اجمالي بر اسناد بالادستي و نيز اساسنامه سازمان‌هاي فعال در حوزه ديپلماسي فرهنگي، اهداف جمهوري اسلامي را برشمرده و در نهايت، به «فعاليت‌هاي علمي، آموزشي و فناورانه»؛ «جهانگردي و مهاجرت»؛ و «فعاليت‌هاي فرهنگي و هنري» به‌عنوان مهم‌ترين ابزارهاي ديپلماسي فرهنگي اين كشور اشاره شد. نتيجه آنكه، به نظر مي‌رسد جمهوري اسلامي ايران قابليت‌هاي چشمگيري در خصوص استفاده از ظرفيت‌هاي ديپلماسي فرهنگي دارد كه استفاده بهينه از آن‌ها مي‌تواند به ارتقاي پارامترهاي قدرت نرم در سياست خارجي اين كشور كمك نمايد.
چكيده لاتين :
The use of culture and the use of cultural tools in diplomacy, compared to other common tools and levers in international relations, have advantages that have led countries to use this capacity to reduce misunderstandings among themselves. Accordingly, cultural diplomacy has become an area of diplomacy that establishes, develops and pursues relations with foreign countries through culture, art and education, and seeks to discover, define and promote common and universal values and interests, and then, the pursuit of national interests is within the framework of these shared values and interests. This article seeks to answer the basic question "What are the sources, goals and tools of cultural diplomacy of the Islamic Republic of Iran?" Using a descriptive-analytical method and using library resource recording tools. Accordingly, in the first step of "Islamic sciences and knowledge"; "Iranian culture and civilization"; and the "teachings of the Islamic Revolution" were cited as the original sources of the country's cultural diplomacy. Then, while briefly reviewing the upstream documents as well as the statutes of organizations active in the field of cultural diplomacy, he enumerated the goals of the Islamic Republic and, finally, "scientific, educational and technological activities"; "Tourism and Immigration"; and "cultural and artistic activities" were cited as the most important tools of the country's cultural diplomacy. As a result, it seems that the Iran has significant capabilities in using the capabilities of cultural diplomacy, the optimal use of which can help improve the parameters of soft power in the foreign policy of this country.
