تحليل رقابت تسليحاتي غرب آسيا بر اساس ديدگاه واقع‌گرايي تهاجمي و تدافعي با استفاده از روش تصحيح خطاي برداري

Analysis of Arms Race in Western Asia Based of Offensive and Defensive Realism Using Vector Error Correction Method

هدف: رويكرد آرمان‌گرايي در روابط بين‌الملل معتقد است افزايش تسليحات موجب تشديد درگيري و جنگ مي‌شود و خلع سلاح را راهكار شكل‌گيري امنيت مي‌داند. در مقابل، رويكرد واقع‌گرايي بر وجود آشوب و هرج ‌و مرج بين كشورها تأكيد مي‌كند، اما براي پاسخ به معماي تأمين امنيت، دو ديدگاه از آن منشعب مي‌شود: واقع‌گرايي تدافعي و واقع‌گرايي تهاجمي. واقع‌گرايي تدافعي معتقد است كشورها در يك ساختار آشوب‌زده براي تأمين امنيت بايد به ‌سمت ايجاد توافقاتي در جهت كنترل تسليحات پيش روند. در مقابل، واقع‌گرايي تهاجمي توضيح مي‌دهد كه دولت‌ها قدرت نظامي خود را افزايش مي‌دهند تا با رسيدن به سلطه و هژموني، به امنيت دست يابند. چون هيچ كشوري تمايل ندارد از سايرين عقب بماند، مسابقه‌اي بر سر تأمين تسليحات رخ مي‌دهد كه بدان رقابت تسليحاتي مي‌گويند. هدف مقاله حاضر آن است كه پديده رقابت تسليحاتي در ميان كشورهاي منتخب منطقه غرب آسيا؛ شامل ايران، تركيه، عربستان و رژيم صهيونيستي در فاصله سال‌هاي 1977 تا 2017 را مورد بررسي قرار دهد. روش:اساس مدل‌سازي نظري در مقاله حاضر، الگوي ريچاردسون و مطالعه تجربي نيز مبتني بر رويكرد اقتصادسنجي سري زماني از نوع مدل تصحيح خطاي برداري (VECM) است. يافته‌ها: نتايج پژوهش حاكي از آن است كه ايران با رژيم صهيونيستي در رقابت تسليحاتي است. از سوي ديگر، عربستان و تركيه، هر دو به صورت يك‌طرفه تحت تأثير مخارج نظامي رژيم صهيونيستي هستند. بدين ترتيب مشاهده مي‌شود كه تغيير در مخارج نظامي رژيم صهيونيستي علت تغيير در مخارج نظامي هر سه كشور ايران، عربستان و تركيه بوده است. نتيجه‌گيري: هر سه كشور ايران، عربستان و تركيه، رژيم صهيونيستي را تهديدي براي خود تلقي مي‌كنند و درنتيجه اين كشور را مي‌توان عامل مهمي در بي­ثباتي منطقه دانست. از سوي ديگر نتايج نشان مي‌دهد كه به لحاظ تاريخي يك رقابت تسليحاتي در منطقه غرب آسيا شكل گرفته است كه با توجه به شرايط حساس موجود، لازم است اقدامات فوري براي رفع آن صورت پذيرد.

Objective: Idealism approach in international relations believes that arms proliferation results in aggravation of conflicts and brings war, recommending disarmament as the solution. Oppositely, Realism approach highlights chaos and anarchy among countries, but in order to solve the security puzzle puts forward two views: defensive realism and offensive realism. Defensive realism believes that in an anarchy, countries should proceed toward agreements in order to yield security. But, offensive realism explains that states foster their military power in order to gain security by attaining dominance and hegemony. Since no country tend to drop behind the others, a race will engender on the raising armaments that is called Arms Race. This study aims to assess the arms race among western Asia countries including Iran, Turkey, Saudi Arabia and Israel during 1977-2018. Method: Theoretical model is based on Richardson Model and empirical study uses times series econometrics, particularly Vector Error Correction Models (VECM). Results: Results show that Iran and Israel are experiencing arms race. Furthermore, Saudi Arabia and Turkey are unilaterally affected by Israel's military expenditures. Conclusion: Iran, Saudi Arabia, and Turkey all react to Israel actions, that is, Israel is the instability factor of the West Asia. Furthermore, there is evidence of arms race in the West Asia and so an immediate action is necessary.