نابرابري مسكن شهري در استان هاي ايران

Urban Housing Inequality in Iranian Provinces

نابرابري اقتصاد به وجود دو يا چند نوع متمايز از بخش‌هاي اقتصادي در يك اقتصاد اشاره دارد. ابعاد نابرابري در حوزه‌هاي مختلف اقتصادي، اجتماعي، سياسي و فرهنگي قابل بحث است. پژوهش حاضر با استفاده از شاخص‌هاي مسكن شهري به بررسي وضعيت نابرابري مسكن بين استان‌هاي كشور و سطح‌بندي مناطق طي سه دوره‌ 85، 90 و 95 با استفاده از اين شاخص‌ها پرداخته است. در اين مطالعه از 8 شاخص كالبدي-اجتماعي و اقتصادي براي بررسي وضعيت موجود استفاده شده است. براي وزن دهي شاخص‌ها از روش آنتروپي شانون، سطح‌بندي توسعه‌يافتگي و بررسي نابرابري استان‌ها از مدل تاپسيس و آزمون فرضيه‌ها از ضريب همبستگي پيرسن استفاده شده است. نتايج به دست آمده از سطح توسعه‌يافتگي مسكن شهري استان‌هاي كشور نشان مي‌دهد طي دوره 10 ساله 85-95 وضعيت توسعه مسكن شهري بهبود يافته است. اما پراكندگي ميزان توسعه‌يافتگي طي همين دوره بيشتر شده است. به اين معني كه نابرابري در شاخص‌هاي مسكن افزايش يافته است. آزمون فرضيات نيز نشان مي‌دهد كه با افزايش رشد شهرنشيني، توسعه‌يافتگي مسكن شهري كاهش يافته است. يافته‌هاي تحقيق مي‌تواند سياست‌گذاران و برنامه ريزان را در تدوين سياست‌ها و برنامه‌هاي مناسب در زمينه توسعه و برقراري عدالت اجتماعي در بخش مسكن ياري دهد.

In an economy, inequality refers to having two or more clear feature of economic sectors, social, political and cultural areas are debatable. This study uses urban housing indices to investigate the situation of housing inequality in Iranian provinces and the ranking of the areas during 2006, 2011 and 2016 using these indices. In this study, 8 physical-social and economic indices are used to address the current situation. For weighting the indices, Shannon Entropy method was used. TOPSIS and Pearson correlation coefficient were respectively used for ranking of unequal development in the provinces and testing the hypotheses. The results of the urban housing development level of the provinces indicate that the urban housing development has improved during the period of 10 years 2006-2016. However, the important thing is that the level of development variance increased in the different provinces. This increase means more divergence and inequality in the level of urban housing development in different provinces. The hypothesis test also shows that urban housing development has declined with increasing urbanization. Research findings can help policymakers and planners to formulate appropriate policies and programs in the field of development and social justice in the housing sector.