طراحي زيست محيطي سازه هاي پيش ساخته اضطراري با رويكرد كاهش مصرف انرژي و آلودگي

پس از بلاياي طبيعي يكي از مشكلاتي كه همواره سازمان هاي مديريت بحران با آن مواجه هستند، فراهم نمودن مكان هاي اسكان موقت است. براي اين امر معمولا از سازه هاي پيش ساخته استفاده مي شود. اكثر سازه هاي پيش ساخته فرم هاي مكعب مستطيلي دارند. از جمله مشكلات اين فرم نياز به تعدد ماشين‌هاي سنگين براي حمل و نقل است كه منجر به افزايش مصرف سوخت هاي فسيلي و آلودگي هوا مي شود. در اين تحقيق براي كاهش حمل و نقل، تقسيم كل سازه به اجزاي كوچكتر درنظر گرفته شد. علاوه بر آن طراحي ديتيل‌هاي ريلي شكل براي حركت كردن و ديتيل پين مانند بزرگ براي باز و بسته شدن سازه، نياز به نيروي كار متخصص را كاهش مي‌دهد. جهت مدل سازي اين طرح از نرم افزار Rhinoceros 3D استفاده شده و براي ايجاد دوران ها افزونه‌ي Grasshopper به كار رفته است. همچنين براي بدست آوردن زاويه بهينه براي بسته بندي سازه مورد نظر از مقايسه ي دو الگوريتم بهينه يابي Genetic و مدل Surrogate استفاده شد. مدل شبه نيم كره طراحي شده در اين تحقيق مي تواند بيش از %50 ميزان سوخت مصرفي در اثر كاهش حمل و نقل را بهينه سازد و همچنين امدادرساني سريعتر انجام شود.