نقش سبك هاي تنظيم شناختي هيجان در پيش‌بيني سلامت روان شناختي و عملكرد تحصيلي دانشجويان

هدف پژوهش حاضر تعيين نقش سبك هاي تنظيم شناختي هيجان در پيش بيني سلامت روان شناختي و عملكرد تحصيلي دانشجويان بود. اين پژوهش يك مطالعه توصيفي از نوع همبستگي بود. نمونه اين پژوهش شامل 240 نفر از دانشجويان دانشگاه محقق اردبيلي در سال تحصيلي 99-1398 بود كه به صورت نمونه گيري خوشه اي تصادفي انتخاب شدند. براي جمع آوري داده ها از پرسشنامه هاي راهبردهاي تنظيم شناختي هيجان (گارنفسكي و همكاران، 2001) و سلامت عمومي (گلدبرگ، 1978) و براي سنجش عملكرد تحصيلي از معدل كل آنان استفاده شد. داده ها با استفاده از تحليل رگرسيون گام به گام و آزمون t مستقل تجزيه و تحليل شدند. نتايج نشان داد كه از بين سبك هاي سازگار تنظيم شناختي هيجان، ارزيابي مجدد مثبت و از ميان سبك هاي ناسازگار تنظيم شناختي هيجان، فاجعه انگاري قوي ترين پيش بيني كننده هاي سلامت روان شناختي بودند. همچنين نتايج نشان داد كه راهبردهاي سازگار تنظيم شناختي هيجان رابطه ي مثبت و راهبردهاي ناسازگار رابطه منفي معنادار با عملكرد تحصيلي دانشجويان داشتند و راهبرد ارزيابي مجدد مثبت قوي ترين پيش بين عملكرد تحصيلي بود. يافته ي جانبي ديگر پژوهش حاضر نشان داد كه پسران بيشتر از دختران از راهبردهاي سرزنش خود استفاده مي كردند. لذا با توجه به نقش راهبردهاي تنظيم شناختي هيجان در سلامت روان شناختي و عملكرد تحصيلي، آموزش راهبردهاي مناسب تنظيم شناختي هيجاني (به ويژه ارزيابي مجدد مثبت) مي تواند نه تنها در افزايش سلامت روان دانشجويان بلكه در عملكرد تحصيلي آنان نيز مؤثر واقع شود.