اثر بخشي طرحواره‌درماني شناختي بر نشانگان تركيبي اضطراب و افسردگي در بيماران سرطان سينه

پژوهش حاضر با هدف بررسي اثربخشي طرحواره درماني شناختي بر كاهش اضطراب و افسردگي در زنان مبتلا به سرطان پستان در تهران انجام شد. روش پژوهش شبه آزمايشي از نوع پيش آزمون پس آزمون با گروه كنترل بود جامعه مورد مطالعه عبارت بود از كليه ي زنان با تشخيص سرطان پستان مراجعه كننده به يكي از بيمارستان‌هاي شهر تهران كه از بين 60 نفر به روش نمونه گيري در دسترس يا داوطلبانه انتخاب شدند. سپس در دو گروه 30 نفره آزمايشي و كنترل به صورت گمارش تصادفي قرار گرفتند. پروتكل دوازده جلسه اي طرحواره درماني يانگ بر روي گروه آزمايشي اجرا گرديد. هر دو گروه در مرحله پيش آزمون و پس آزمون پرسشنامه سلامت عمومي گلدبرگ و هيلر (1979) را تكميل كردند. نتايج تحليل واريانس چندمتغيره نشان داد كه طرحواره درماني بر كاهش اضطراب و افسردگي معنادار بود‌ (P 0/001 ). بر اين اساس ميتوان گفت : طرحواره درماني شناختي مي‌تواند سبب كاهش اضطراب و افسردگي در زنان مبتلا به سرطان پستان شود. كه براي تحقيقات آتي مي توان اين درمان را عاملي مؤثر در بهبود وضعيت بيماران مبتلا به سرطان پستان و افزايش سلامت رواني آنان دانست.