مقايسه اثربخشي آموزش ايمن‌سازي در برابر استرس و آموزش خودشفقت‌ورزي بر ميزان گرايش به خودارضايي و هرزه‌نگاري اينترنتي در دانش‌آموزان پسر مقطع متوسطه دوم

اين پژوهش با هدف مقايسه اثربخشي آموزش ايمن‌سازي در برابر استرس و آموزش خودشفقت‌ورزي بر ميزان گرايش به خودارضايي و هرزه‌نگاري اينترنتي در دانش‌آموزان پسر مقطع متوسطه دوم انجام شد. پژوهش حاضر نيمه آزمايشي با طرح پيش‌آزمون، پس‌آزمون و گروه گواه بود. جامعـه آمـاري ايـن پژوهـش كليه نوجوانان پسر شهر اهواز در سال تحصيلي 1400-1399 بود، كـه از ميان آن‌ها 75 دانش‌آموزان پسر مقطع متوسطه دوم پايه دوازده، به روش نمونه‌گيري تصادفي خوشه‌اي مرحله‌اي انتخاب و به صورت تصادفي در دو گروه آزمايش و يك گروه گواه گمارده شدند. گروه آزمايش اول تحت آموزش ايمن‌سازي در برابر استرس مايكنبام (2008) طي 8 جلسه 90 دقيقه‌اي و گروه آزمايش دوم تحت آموزش خودشفقت‌ورزي گيلبرت (2009) طي 8 جلسه 180 دقيقه‌اي قرار گرفتند و براي گروه گواه مداخله‌اي انجام نشد. ابزارهاي مـورد اسـتفاده شامل پرسشنامه گرايش به خودارضايي (MTQ) جوزاك (1396) و پرسشنامه ولع در هرزه‌نگاري اينترنتي (PCQ) كريس و روزنبرگ (2014) بود. داده‌ها با استفاده از روش تحليل كوواريانس چندمتغيري تحليل شدند. نتايـج تحليل داده‌هـا نشـان داد كـه آموزش ايمن‌سازي در برابر استرس و آموزش خودشفقت‌ورزي بـر ميزان گرايش به خودارضايي و هرزه‌نگاري اينترنتي نسبت به گروه گواه در نوجوانان پسر تأثير داشته و همچنين مشخص شد اثربخشي آموزش خودشفقت‌ورزي در كاهش گرايش به خودارضايي و هرزه‌نگاري اينترنتي نسبت به آموزش ايمن‌سازي در برابر استرس بيشتر بوده است (0.001 P). نتايـج نشـان‌دهنده اثربخشي آموزش ايمن‌سازي در برابر استرس و آموزش خودشفقت‌ورزي بـر ميزان گرايش به خودارضايي و هرزه‌نگاري اينترنتي در نوجوانان بـود.