اولويت بندي تأمين كنندگان به كمك تصميم گيري گروهي و تعيين برنامه بهينه خريد (مطالعه موردي: شركت ايساكو)

مديريت زنجيره تأمين از مباحث جديد در حوزه مديريت صنعتي مي باشند. در محيط كسب وكار در حال تغيير امروز، ارتباط بين بخش هاي مختلف زنجيره تأمين از اهميت ويژه اي برخوردار است. يكي از مهمترين اين بخش ها، بخش خريد و تأمين مواد مي باشد، زيرا قسمت عمده اي از هزينه نهايي توليد يك محصول را هزينه خريد مواد اوليه تشكيل خواهد داد. انتخاب صحيح تأمين كنندگان، ضمن كاهش هزينه هاي خريد رقابت پذيري شركت را افزايش مي دهد. علاوه بر اين يكي از مهم ترين تصميماتي كه مي بايست در كنار انتخاب تأمين كننده در نظر گرفته شود، تعيين ميزان خريد از هر تأمين كننده است. با توجه به اينكه خودرو از هزاران قطعه تشكيل مي شود، اين امر در صنعت خودرو از اهميت بسزايي برخوردار است. در اين مقاله ابتدا با بكارگيري تكنيك هايي از تصميم گيري گروهي چند شاخصه، به شناسايي معيارهاي مؤثر در انتخاب تأمين كنندگان شركت ايساكو پرداخته و سپس تأمين كنندگان اقلام مصرفي اين شركت را اولويت بندي مي نماييم. در نهايت نيز با استفاه از يك مدل برنامه ريزي عدد صحيح مختلط، برنامه بهينه خريد را مشخص خواهيم نمود. نتايج اين تحقيق كه بيانگر برترين تأمين كنندگان اقلام مصرفي و مقدار بهينه خريد است به مديريت بهتر تأمين كنندگان اين اقلام توسط ايساكو كمك خواهد كرد. براي مثال ما نشان مي دهيم كه يك تأمين كننده در خريد اكثر اقلام مصرفي اولويت دارد و يا تأمين كننده اي ديگر براي هيچ خريدي مناسب نيست.