مديريت ريسك پروژه هاي خطوط انتقال آب )مطالعه موردي شركت آب منطقه اي استان كردستان(

تأخير در واقع اختلاف بين زمان پيش بيني شده براي تكميل پروژه و زمان واقعي تكميل آن است. هدف از اين تحقيق شناسايي عوامل مؤثر بر تأخير در پروژه هاي خطوط انتقال آب و ارائه راهكار جهت مديريت آن مي باشد. براي اين منظور در يك مطالعه موردي عوامل تأخير پروژه هاي خطوط انتقال آب استان كردستان شناسايي و اولويت بندي شده و مهمترين آنها استخراج گرديد. در اين راستا با بررسي ديدگاه افرادي دخيل در پروژه علاوه بر دسته بندي و اولويت بندي عوامل، تحليل روابط بين عوامل اصلي بوجود آورنده تأخير و ارئه راهكارهايي جهت مديريت و كاهش تأخير انجام گرديد. عوامل تأخيرات بر اساس متدولوژي شش مرحله اي شامل برنامه ريزي مديريت ريسك، شناسايي ريسك، ارزيابي كيفي ريسك، تحليل كمي ريسك، كنترل و نظارت ريسك، برنامه ريزي واكنش به ريسك و فرآيند تحليلي سلسله مراتبي در پنج نهاده كارفرما، مشاور، پيمانكار، عوامل مستقل لوله گذاري و ساير عوامل خارجي اولويت بندي گرديد. با توجه به نتايج حاصل از تجزيه و تحليل داده ها، ميزان تأثير هر يك از ريسك هاي شناسايي شده بر اهداف پروژه (زمان، هزينه، كيفيت) محاسبه گرديد. نتايج تحقيق نشان داد مهمترين ريسك هاي كليدي تأثير گذار بر اهداف اصلي پروژه شامل: ريسك هاي زماني از جمله برنامه ريزي ضعيف پيمانكار جهت اجراي پروژه و ريسك هاي مالي از جمله افزايش تورم  و ريسك هاي كيفيت ازجمله ريزش كانال حفاري شده و ريزش برداري مجدد آن مي باشد. سپس با برگزاري جلساتي با حضور صاحب نظران و بررسي مطالعات انجام شده راهكارهاي مديريتي جهت پيشبرد اهداف و كاهش ريسك هاي منفي كه بر تأخير در پروژه هاي خطوط انتقال آب تأثير دارند ارائه گرديد.