اسطورۀ «ياد و فراموشي» در «درخت گلابي»ِ «گلي ترقي»

The “awareness and oblivion” myth in “Derakht-e-Golabi” By “Goli Taraghi”

نمونه‌هاي فراواني از اسطورۀ «ياد و فراموشي» را مي‌توان در ميان اقوام، قبايل و تمدن‌هاي مختلف يافت. اين بُن‌مايه اصيل هم‌چون موتيفي تكرار شونده، در پيرنگِ رمان‌ها و داستان‌هاي كوتاه معاصر به چشم مي‌خورد. هدف پژوهش حاضر، معرفي و تحليل نمونه‌اي از اسطورۀ «ياد و فراموشي» در يكي از داستان‌هاي نويسندگان معاصر ايران است. داستان «درخت گلابي»ِ«گلي ترقي»، روايتي است از فراموشي و ستروني ذهنِ راوي كه به ياري ماجراي درخت گلابي و ياد روزهاي روشن پيشين، فرديت خود را بازمي‌يابد. گلي ترقي با به كارگيري يكي از خاص‌ترين نمادهاي «گلابي» كه كمتر مورد توجه بوده، باروري و شيريني را به قهرمان داستان بازمي‌گرداند؛ اما اين بازگشت با به يادآوردن و مرور خاطره‌ها صورت مي‌گيرد. در زماني كه راوي بايد به عشق ارج مي‌نهاد، به دنياي بيروني و سياست مي‌پردازد؛ همين امر، موجبِ «فراموشي» هويت راوي گشته، ذهن او را بي‌مايه مي‌سازد. نويسنده خاطرات باغ را مرور مي‌كند و با ياد آوردنِ خاطرات باغ، در هيئت بازگشت به من اصيل و خويشتنِ خويش تبلور مي‌يابد.

Several examples of the “awareness and oblivion” myth can be found among different nations, tribes, and civilizations. This authentic theme is seen in the foundation of contemporary novels and short stories, like a repetitive motif.The aim of this study id to analyze an example of the “awareness and oblivion” myth in one of the stories of Iranian contemporary authors. The story of “Derakht-e-Golabi” by “Goli Taraghi” is the story of the narrator’s forgetfulness, who regains his individuality with the help of the story of the pear tree and the memory of the good old days. Goli Taraghi has implemented one of the most special and less known symbols of “pear” to bring back fertility and sweetness to the protagonist of her story. This return, however, comes with the recalling of the past memories. When the narrator should have valued love, he had attented to the matters of the outer world and politics instead. This has led to the “oblivion” of the narrator’s identity and has emptied his mind. The author recalls the memories of the garden and through this, he returns to his true self.