تحليل نشانه شناختي چگونگيِ وحي بر اساس مدل ياكوبسن و با تكيه بر مفهوم نزول از منظر ايزوتسو

اشاره به نزول وحي بر قلب پيامبرگرامي اسلام(ص) در آياتي از قرآن، سبب ورود برخي نظرات در باب عدم وحياني بودن الفاظ قرآن به مطالعات قرآني معاصر شده است. در مقابل، گروهي از انديشمندان نيز با تكيه بر دانش هايي كه از گذشته رايج بوده، ادله اي جهت پاسخگويي به اين ديدگاه ها ارايه كرده اند. از آنجايي كه در دوره معاصر ، دانش هاي جديدتري مانند زبانشناسي ظهور يافته، بررسي نزول وحي با تكيه بر اين علوم نيز در كنار دانش هاي پيشين حائز اهميت است. پژوهش حاضر، با تكيه بر رويكرد نشانه شناسي كه از شاخه هاي زبانشناسي است، به بررسي وحي از منظر قرآن پرداخته و آراي محققاني چون ياكوبسن و ايزوتسو را در اين باره مورد تحليل قرار داده است.يافته هاي حاكي از ارتباط عمودي ميان گيرنده و فرستنده وحي در مدل ياكوبسن و اختلاف سطح وجودي ايشان است. از منظر ايزوتسو در پديده وحي،كانالي ويژه جهت ارتباط يكطرفه از سوي فرستنده ايجاد شده است. با عنايت به اين كه كانال ارتباطي ويژه بوده، انتقال پيام نيز در قالب نشانه هاي قابل فهم براي بشر (الفاظ و جملات عربي) صورت گرفته است. اين امر بيانگر وحياني بودن الفاظ قرآن است.