طراحي الگوي توسعه شايستگي‌هاي مديران ايراني اسلامي در سازمان‌هاي دولتي : پژوهشي كيفي در آموزش و پرورش

در هر جامعه اي نظام آموزشي بخش مهم و حائز اهميتي بشمار ميرود. اين نهاد، زمينه ساز رشد و توسعه فكري و زمينه ساز بلوغ و تحقق ظرفيت هاي انساني است. بنابراين مديران لازم ست از قابليت ها و توانايي هاي برخوردار باشند كه منجر به عمكلرد موفق آنها شود كه نه تنها نيازهاي داخلي را پاسخ دهند بلكه بتوانند نيازهاي بيروني را نيز هدايت كنند. و در هر جامعه اي نظام آموزشي بخش مهم و حائز اهميتي بشمار مي رود. اين نهاد، زمينه ساز رشد و توسعه فكري و زمينه ساز بلوغ و تحقق ظرفيتهاي انساني است. بنابراين مديران آموزش وپرورش بايد از شايستگي هاي لازم براي انجام موفقيت آميز اين مهم، برخوردار باشند. لذا پژوهش حاضر با هدف تدوين الگوي توسعه شايستگي هاي مديران ايراني اسلامي در سازمان هاي دولتي با تأكيد بر مديريت اسلامي در آموزش وپرورش طراحي شد. براي انجام پژوهش از براي انجام پژوهش از رويكرد كيفي از نوع پديدارشناسي و با روش گرانددتئوري استفاده گرديد. جامعه پژوهش، كليه صاحب‌نظران، اساتيد و مديران ارشد حوزه منابع انساني و مديريت اسلامي در آموزش و پرورش بود كه با استفاده از نمونه‌گيري هدفمند با 19 نفر از آنها مصاحبه شد. ابزار پژوهش مصاحبه نيمه ساختاريافته بود. براي تجزيه و تحليل يافته هاي كيفي از روش كدگذاري استفاده شد. نتايج پژوهش نشان داد توسعه شايستگي هاي اسلامي و توسعه شايستگي هاي رهبري و مديريتي به عنوان مقوله محوري، جانشين پروري، ارزيابي مستمر، آموزش و يادگيري مستمر و مديريت استعداد به عنوان شرايط علي، يادگيرنده محور بودن سازمان (سازمان يادگيرنده)، عدالت گرايي در گزينش، انتصاب و ارتقا، برنامه ريزي و برنامه محوري و توسعه كارراهه شغلي به عنوان راهبردها، مقوله هاي فرهنگ سازماني و گروه كاركنان به عنوان بستر، نگرش اسلامي به مديريت و منابع انساني و ساختار سازماني به عنوان شرايط مداخله‌گر مطرح شدند و توسعه شايستگي هاي مديران ايراني اسلامي در سازمان هاي دولتي مي تواند پيامدهاي مثبت فردي و سازماني در آموزش و پرورش داشته باشد. اگر مديران آموزش و پرورش با استفاده از شايستگي‌ها و بر اساس الگوي مناسب اسلامي ايراني توسعه يابند، و داراي دانش و مهارت كافي باشند، سازمان با بالا بردن روحيه كاركنان و ايجاد انگيزه كار و فعاليت در آن‌ها قادر خواهد بود هدف‌هاي سازمان را با صرف منابع كم‌تر و كيفيت بهتر تحقق بخشد و بهره‌وري سازمان را افزايش دهد.