ارزيابي آراي مفسران قرآن از دو وصف «ظلوم» و «جهول» در پايانه آيه امانت با تاكيد بر سياق

Evaluation of Quranic commentators, opinions on the two descriptions of oppression and ignorance At the end of the loan verse with emphasis on context

از ويژگي هايي كه قرآن براي انسان برشمرده دو ويژگي «ظلوم» و «جهول» در پايانه آيه امانت تامل برانگيز است. نگاه خداوند به انسان در ابتداي همين آيه با تصريح به اين دو ويژگي به ظاهر تناقض نمون است؛ زيرا اين دو وصف پس از بيان عرض امانت و پذيرش آن از جانب انسان كه بر عظمت و بزرگي وي دلالت دارد، واقع گرديده است. اين تناقض نمايي آشكار در ظاهر آيه باعث گرديده تا مفسران قرآن در مواجهه با آن دو نگرش گوناگون در دو طيف مدح و ذم ارايه نمايند. اين پژوهش پس از بازخواني آراي مفسران قرآن و تحليل محتواي انديشه هاي تفسيري ايشان با تاكيد بر قراين درون متني و سياق آيات، باورمند گرديده كه اين دو ويژگي از جمله صفات انساني است كه آدمي در اين آيه از قرآن كريم بدان ستوده شده. نتيجه آنكه تناقض ظاهري موجود در آيه امانت در پرتو شناخت اين قراين و تاكيد بر سياق قابل رفع است.

Among the characteristics that the Quran enumerates for human beings of ‘oppression’ and ‘ignorance’ at the end of the verse are thought provoking. God’s view of man at the beginning of this verse by specifying these two characteristics is a seemingly contradictory example; Because these two descriptions have occurred after expressing the breadth of trust and accepting it by man; which indicates his greatness and greatness. This obvious contradiction in the appearance of the verse has caused the commentators of the Quran to after two different attitudes in the two spectrums of praise and condemnation. This study, after reading the opinions of the Quran and analyzing the content of their interpretive thoughts with emphasis on the contextual context and context of the verses, has come to believe that these two characteristics are among the human attributes that are praised in this verse of the Holy Quran. The conclusion is that the apparent contradiction in the light of recognizing these evidences and emphasizing the context.