نقش اربعين حسيني در وحدت اسلامي

فاقد عنوان لاتين

وحدت اسلامي، يكي از مسائل بنيادين دين اسلام است كه بسياري از ارزش‌هاي اخلاقي، فقهي، اقتصادي، سياسي و فرهنگي بر پايه آن بنا شده، در آيات[1] و روايات ديني مورد تأكيد قرار گرفته و برخي احكام و تكاليف ديني بر مبناي آن تشريع شده است. همچنين برخي احكام فقهي بر اساس آن، قابليت تغيير و تبدل مي‌يابد. رفع نزاع‌ ميان مسلمانان و ظلم بر آنها از سوي دشمنان، جز با چنگ زدن بر ريسمان وحدت ميسر نيست. براي رسيدن به وحدت اسلامي بايد عناصر ايجاد آن را در ميان احكام، تعاليم و مسائل تاريخي جهان اسلام جستجو كرد. يكي از اين عناصر، استفاده از ظرفيت‌هاي شخصيتي امام حسين ع و قيام آن حضرت و همه حركت‌ها و نشانه‌هاي وابسته به آن حضرت است كه يكي از مهم‌ترين آنها در زمان حاضر، راهپيمايي عظيم اربعين است. راهپيمايي اربعين در جهت وحدت‌بخشي جهان اسلام، ضمن آنكه مي‌تواند بستري براي بهره‌برداري آگاهان و انديشمندان اسلامي باشد، دشمنان وحدت اسلامي را وحشت‌زده مي‌كند؛ از همين روست كه دشمنان مي‌كوشند با بايكوت خبري اين حادثه بزرگ يا بي‌اهميت جلوه دادن و نيز به انحراف كشاندن آن، از تأثير آن بر قلوب و روان انسان‌ها بكاهند. اگر چه عظمت اين حادثه با حضور مليت‌هاي مختلف از سراسر جهان تا آنجاست كه علي‌رغم تلاش براي بايكوت خبري، گاهي عظمت اين حادثه بزرگ تيتر اول خبررساني‌ها مي‌‌شود؛ براي مثال نشريه آمريكايي «هافينگتون پست» مي‌نويسد: «اگر مي‌خواهي اسلام حقيقي را بشناسي، به زيارت اربعين برو؛ زيرا مراسم ارزش‌ها و الگوهاست. شمار زائران اين تجمع، پنج بار بيشتر از مراسم بزرگ و مهم " كومبه‌ميلاي" هندوهاست كه هر سه سال يك بار برگزار مي‌شود. در زلزله هائيتي، وزارت دفاع آمريكا فقط چهار ميليون وعده غذايي داد و در اربعين بيش از دويست ميليون وعده غذايي تهيه مي‌شود و همه را خيرين به عهده گرفته‌اند».[2]

No Abstract