مطالعه و تبيين مباني معرفت‌ شناختي الگوي تدريس بديعه ‌پردازي در راهبردهاي ياددهي-يادگيري

پژوهش حاضر با هدف كشف مباني معرفت‎شناختي الگوي تدريس بديعه‎پردازي صورت گرفته است.راهبرد پژوهش حاضر كيفي و روش آن توصيفي تحليلي و رويكرد آن واكاوي اسناد بوده است. داده‎هاي پژوهش با ابزار فيش‌برداري فراهم و با استفاده از تكنيك تحليل متن مورد تحليل قرار گرفته‎ است. يافته‌هاي پژوهش در تحليل عناصر آموزشي (معلم، شاگرد، تدريس و برنامه درسي) حاكي از آن است كه معلم در اين الگو نقش روشنفكر، دگرگون‌ساز و پرسشگر را ايفا كرده و شاگرد ضمن مشاركت و محتوي‌سازي و لذت‌بردن از محتواي در حال ساخت دانش و هويت خويش بوده است. تدريس در اين الگو به روش حل مسئله پرسش و پاسخ، قياس و استعاره صورت گرفته است و برنامه درسي به صورت فرايندمدار و انعطاف‌پذير بوده است. نتايج تحليل معرفت‌شناختي الگوي تدريس بديعه‌پردازي نشان داد معرفت در اين الگو به صورت سلسله‌مراتبي، نسبي و ذهني بوده و نوع معرفت در الگوي حاضر به صورت معرفت تجربي، عقلاني و بخشي هم معرفت شهودي بوده است؛ نيز مكاتب فلسفي زيربنايي الگوي بديعه‌پردازي شامل مكاتب پراگماتيسم، طبيعت گرايي، اگزيستانسياليسم و پست مدرنيسم بوده است.