تحليل و بررسي استقلال وجودي و كاركردي قوه واهمه

مسئله اصلي اين مقاله نقد استقلال وجودي قوه واهمه بر اساس بررسي كاركردهاي منتسب به آن در حوزه علم‏النفس است. روش بررسي توصيفي تحليلي بوده و در جهت تبيين مسائل مطروحه از مسلمات حوزه فلسفه و روان‎شناسي نوين استفاده شده است. به طور كلي براي اين قوه چهار كاركرد لحاظ شده كه در بررسي تحليلي انتقادي اين كاركردها مشخص مي‎شود: فعل ادراك معاني جزئي فرامادي مانند ترس گوسفند از گرگ، فعل خود نفس است كه با كمك قوه عقل انجام مي‎شود. صدور حكم نيز چه از قسم صواب و چه از قسم ناصواب ربطي به واهمه نداشته، كاركرد خود نفس است. اختلال در عملكرد ساير قوا نيز عمدتاً به جهت ضعف و نقصان آنها اتفاق مي‏افتد نه اينكه اين قوا تحت تأثير واهمه قرار گيرند، همانند تضعيف قوه عقل كه منجر به ادراكات وهمي مي‎شود؛ لذا اين گونه ادراكات و آسيب‎ها نمي‎توانند علت وجودي و شروري چون واهمه داشته باشند و عمدتاً از نقص و عدم ناشي مي‏شوند. اختلال در عملكرد نفوس ديگر نيز به جهت فقدان مباني فلسفي از بحث خارج خواهد بود.