تحليل جامعه شناختي رابطه تغيير اقليم وسرمايه اجتماعي در ايران

نگراني‌هاي بشر از اثرات تغيير اقليم باعث شده تا در عهدنامه‌هاي بين‌المللي وظايف و مسئوليت‌هايي در دستور كار كشورها قرار گيرد. از آنجا كه اجراي تعهدات در كشورها مشاركت عموم را در كنار اقدامات دولت‌ها مي‌طلبد، در اين پژوهش تحليل جامعه‌شناختي رابطه تغيير اقليم و سرمايه اجتماعي در ايران از ديدگاه كارشناسان مرتبط مورد بررسي قرار گرفته است.روش تحقيق در اين پژوهش از نوع كيفي و با استفاده از تحليل مضمون انجام گرفت. از طريق مصاحبه نيمه ساختار يافته با 15 نفر از اساتيد و كارشناسان جامعه‌شناسي، جغرافيا و اقليم همچنين كشاورزي و منابع آب مصاحبه صورت گرفت. 4 مضمون اصلي از مصاحبه‌ها شامل ضرورت شناخت و آگاهي، اعتماد اجتماعي، مشاركت اجتماعي و قانون پذيري استخراج شد كه اين مضامين از مؤلفه‌هاي اصلي سرمايه اجتماعي هستند.نتايج حاصل از تحقيق حاكي از آن است كه اولاً ميزان آگاهي در مردم نسبت به تغيير اقليم و پيامدهاي آن بسيار پايين و راهكارهاي عملي در اين خصوص بسيار كم ارائه شده است. ثانياً به علت عملكرد بد مسئولين سطح اعتماد اجتماعي در اين خصوص بين مردم و دولت بسيار پايين است. اين امر باعث كمي مشاركت در زمينه مقابله با اثرات تغيير اقليم شده است. مطابق نظر مصاحبه شوندگان آنچه مشاركت افراد را بالا مي‌برد برنامه‌ريزي از طريق سازمان‌هاي مردم نهاد با شركت دادن رأي مردم در تصميم‌گيري‌ها بود. همچنين كارشناسان قانون پذيري مردم را مستلزم رعايت قانون از سوي مسئولين مي‌دانستند.