اشتهاي ريسك، ريسك تداوم فعاليت ، توانايي و پاسخگويي مديريت

پژوهش حاضر به بررسي اشتهاي ريسك به‌عنوان ابزار نوين ايجاد رويكرد ريسك محور و كاهش ريسك تداوم فعاليت شركت و نقش توانايي و پاسخگويي مديريت مي‌پردازد. اسناد اشتهاي ريسك در واقع، به‌صورت يكپارچه‌اي رويكرد پيشگيري از ريسك‌هاي تداوم فعاليت، در همه فعاليت‌هاي مهم شركت را توسعه مي‌دهند. بررسي‌ها نشان مي‌دهد كه به هر اندازه، مديريت در بسط و بكارگيري اسناد اشتهاي ريسك در حوزه‌هاي مختلف شركت تواناتر باشد، فعاليت‌هاي بيشتري تحت پوشش فرايند مديريت ريسك قرار گرفته و فرايندها و بخش‌هاي بيشتري از شركت در پيشگيري و مقابله با ريسك‌هاي تداوم فعاليت درگير شوند. بررسي پژوهش‌هاي گذشته نشان مي‌دهد، در شركت‌هايي كه مديريت نسبت به طراحي و استفاده از فرايندها و اسناد اشتهاي ريسك در فعاليت‌هاي مختلف از توانايي لازم برخوردار است، ميزان قابل توجهي از ريسك تداوم فعاليت شركت كاهش يافته است؛ برعكس در شركت‌هايي كه نسبت به طراحي فرايندهاي اشتهاي ريسك و بكارگيري اسناد اشتهاي ريسك در حوزه‌هاي مختلف فعاليت شركت، اقدامات لازم انجام نشده است، در مديريت ريسك‌هاي مرتبط با تداوم فعاليت، با چالش‌هاي بيشتري مواجه هستند. نتايج بررسي‌ها مويد اين موضوع است كه توانايي و پاسخگويي مديريت، به‌عنوان شاخصي مهم در كاهش ريسك تداوم فعاليت شركت‌ها، نمود دارد.