نشانه-معنا شناسي مكان در داستان زادن زال

مطالعۀ تاثير و كاركرد مكان ها، حاوي اطلاعات و معاني است كه موضوع بحث دانش نشانه شناسي و بخصوص نشانه شناسي فرهنگي است. اصول نشانه شناسي كه در بسياري از دانش هاي ادراكي ريشه دارد، با تكيه بر مفهوم نشانه، و بررسي عوامل نشانگي با وجوه مختلف معنايي، مي تواند گامي در جهت معنا بخشي به اين پديده براي مخاطب باشد. در اين راستا، اين پژوهش با روش توصيفيتحليلي به بررسي مكان ها در داستان زادن زال در شاهنامۀ فردوسي پرداخته، تا با ديدگاهي معناگرا و تحليل نقش نشانه هاي مكاني، انواع مكان را نمايان سازد، و با تكيه بر اصول علم نشانهمعناشناسي به بررسي فرآيندهاي تاويل مكان ها در اين داستان بپردازد. نتايج نشان مي دهد، بيشتر رويدادهاي داستان در كوه البرز كه مكاني اساطيري است صورت مي گيرد. حتي اكثر مكان هاي روايي اين داستان نيز در كوه البرز قرار دارد و مكان هاي ديگر، بيشتر به فضا شدگي تمايل دارند و از مكان بودگي خود دور مي شوند و جنبه تخيلي آنها نيرومندتر مي گردد و نشانگي جديدي را مي پذيرند كه ريشه در تجربيات ذهني، همچون اسطوره ها، تاريخ، فرهنگ و خاطرات جمعي يك ملت دارد. مكان ها جنبه اسطوره اي داستان زادن زال را تقويت مي كنند.