تحليل چالش‌ها و نقش‏ سازمان‌هاي غير‌دولتي در توسعۀ بوم‌گردي در مناطق روستايي

بوم‌گردي توجهي اساسي به پايداري دارد و منافع اقتصادي و اجتماعي فراواني براي جوامع محلي به ارمغان مي‏آورد. جلب مشاركت مردم محلي يكي از اصول بوم‌گردي است. سازمان‌هاي غير‌دولتي نقش برجسته‌اي در توسعۀ بوم‌گردي مبتني بر مشاركت جوامع محلي دارند و در بيشتر موارد، به علت حفاظت از تنوع‌ زيستي و محيط‌زيست يا توسعۀ پايدارِ زندگي مردم محلي، در موضوع بوم‌گردي تأثير بسزايي مي‌گذارند. در اين پژوهش، با توجه به ضرورت توسعۀ بوم‌گردي و با به‌كارگيري روش نظريۀ زمينه‌اي، چالش‌ها و مشكلات پيش‌روي سازمان‌هاي غير‌دولتي فعال در حوزۀ بوم‌گردي ايران بررسي شد. نمونۀ مطالعه‌شده دربردارندۀ 37 نفر از متخصصان بوم‌گردي و مديران و كارشناسان سازمان‌هاي غير‌دولتيِ فعال در حوزۀ بوم‌گردي، مديران دولتي و اقامتگاه‌داران و ساكنان جامعۀ محلي است كه با استفاده از راهبردهاي نمونه‏گيري نظري، استقراي تحليلي و حداكثر واريانس انتخاب شده‌اند. پرسش‏هاي مصاحبه‏هاي نيمه‏ساختاريافته پيرامون سؤالات اساسي تحقيق تدوين شده و پاسخ‌هاي افراد تحليل و در سه مرحله كد‌گذاري شده است. نتايج نشان داد كه تعدد سازمان‌هاي متولي بوم‌گردي و نبود ديدگاه صحيح دربارۀ بوم‌گردي و سازمان‌هاي غير‌دولتي، از كدهاي فضاي كلان مؤثر بر كاركرد اين سازمان‌ها است. بر اساس يافته‏‎هاي تحقيق، پيشنهادهايي به‌منظور بهبود نقش‏آفريني سازمان‏هاي غيردولتي ارائه شده است.